Gerard Joling raakt én vermaakt in tweede aflevering van Only Joling: van ‘links secreet’ tot hartverscheurend grafbezoek

Vrijdagavond, primetime, en dat betekent in tv-land: tijd voor een nieuwe aflevering van Only Joling. Het was pas de tweede aflevering van het programma, maar de toon is al helemaal gezet. Net als vorige week zaten kijkers massaal voor de buis om te kijken naar het leven van Gerard Joling, in een mix van vrolijke chaos, persoonlijke ontboezemingen en keiharde oneliners. En ja, ook deze keer was Twitter – of eigenlijk X – weer roodgloeiend.

Kijkcijferkanon met scherpe randjes

Dat Gerard zijn tong niet in bedwang houdt, weten we inmiddels. En in de aflevering van vanavond werd dat nogmaals bevestigd. De opmerking over burgemeester Femke Halsema, die hij ‘een links secreet’ noemde, zorgde voor opschudding én gegrinnik. Op X regende het reacties: sommigen vonden het ongepast, anderen prezen Gerard juist om zijn ongefilterde eerlijkheid. “Eindelijk iemand die zegt wat hij denkt,” schreef een kijker. “Geer is tenminste nog écht.”

Een kijkje achter de glimlach

Wat Only Joling onderscheidt van zoveel andere realityprogramma’s, is dat het niet alleen maar draait om glitter en glamour. Gerard neemt de kijker ook mee naar zijn verdrietige momenten. Zo volgde de camera hem deze keer naar het graf van zijn beste vriend Bert Peters, die vorig jaar 0verleed aan de gevolgen van een heftige z!ekte. De zanger vertelde dat hij het graf nog niet eerder had bezocht, deels omdat het te pijnlijk was.

“Hij merkt het toch niet meer,” zegt Gerard openhartig. “Aan de andere kant doe je het ook uit respect.” Die kwetsbaarheid, gecombineerd met zijn bekende droogkomische toon, zorgt voor een unieke sfeer. Het is zowel intiem als nuchter – typerend voor Gerard.

Grapjes bij het graf

Wie denkt dat Gerard zich bij een graf automatisch van zijn grappige kant onthoudt, heeft het mis. Hij wandelt ook even langs het graf van modeontwerper Frans Molenaar en haalt daar herinneringen op. “Voor hem heb ik nog modeshows gelopen,” vertelt hij, waarna hij droog toevoegt: “Ja, maar die trui die ik van hem kreeg, moest ik nog wel afrekenen.”

Ook bij het graf van Bert blijft hij zichzelf. “Bert had graag nog wat geld in het laatje achtergelaten, maar dat is helaas niet gelukt.” De balans tussen humor en verdriet raakt kijkers recht in het hart. “Dat is waarom ik zo van Geer hou,” schrijft een fan op social media. “Zelfs in de moeilijkste momenten weet hij licht te brengen.”

Bloedserieus, tussen de grappen door

Tussen de grappen en kwinkslagen door wordt wel duidelijk hoeveel verdriet Gerard nog steeds heeft. “We missen je vreselijk,” zegt hij zacht. “Maar het is zoals het is. Ik kan wel zeggen: je ligt hier mooi, maar daar koop je ook geen barst voor. Het is klote allemaal.”

Die zin – rauw en oprecht – blijft bij veel kijkers hangen. “Wat een menselijkheid,” schrijft iemand op Facebook. “Dit is Gerard op zijn puurst. De glamour mag dan mooi zijn, maar dit is wat écht raakt.”

Feest in het verzorgingshuis

Gelukkig zat er ook volop vrolijkheid in de aflevering. Gerard trad namelijk op in een ouderencentrum, en dat werd een feestje om nooit te vergeten. Met hits als “Maak me gek” en “Mexico” wist hij de hele zaal aan het zingen – en dansen – te krijgen. Bij het tweede nummer begon spontaan een polonaise.

De beelden van swingende rollators en juichende ouderen waren hartverwarmend. Op social media werd dit segment massaal gedeeld. “Zo zie je maar weer: muziek maakt alles beter,” aldus een kijker. “Wat een energie brengt die man mee!”

Kijkers zijn fan van de ‘echtheid’

De reacties op Only Joling zijn opnieuw overweldigend positief. Kijkers prijzen Gerard om zijn authenticiteit en toegankelijkheid. “Hij blijft gewoon Gerard, ondanks alle roem,” zegt een fan op Instagram. “Geen sterallures, geen afstand. Alsof je naar je buurman zit te kijken – maar dan eentje die toevallig kan zingen en glitter draagt.”

Anderen wijzen op de afwisseling tussen emotie en humor. “Het ene moment lach je om een keiharde grap, het andere moment slik je je tranen weg,” schrijft een kijker. “Dat is pas televisie.”

Kritiek op het ‘links secreet’-moment

Toch was er ook kritiek, met name op de opmerking over Halsema. Sommige kijkers vonden het onnodig grof. “Waarom dat politieke gesneer? Dat verpest het programma,” vond een ander. Toch hield het merendeel van het publiek zich op de vlakte, en voor veel mensen was het gewoon “typisch Gerard”.

Volgens media-analisten is het juist die directheid die Gerard onderscheidt van anderen. Zijn uitspraken zijn misschien niet altijd politiek correct, maar ze zijn wel oprecht – en dat wordt gewaardeerd.

Waar zit de kracht van het programma?

De grote kracht van Only Joling zit ‘m in de balans. Enerzijds is er ruimte voor grote glamourmomenten, vrolijke optredens en over-the-top outfits. Anderzijds schuwt het programma de moeilijke thema’s niet. Sterker nog: juist de scènes waarin Gerard zich van zijn kwetsbare kant laat zien, worden het meest besproken online.

Wat ook opvalt is hoe goed de afleveringen zijn opgebouwd. Van vrolijke scènes met familie of publiek, tot intieme momenten op de begraafplaats of in zijn eentje thuis: het programma biedt een compleet beeld van de persoon achter het fenomeen Gerard Joling.

En wat zegt Gerard er zelf over?

Gerard zelf laat op Instagram weten blij te zijn met alle reacties. “Dank voor alle lieve berichten! Het blijft spannend om jezelf zo te laten zien, maar het voelt goed.” Hij sluit zijn bericht af met een knipoog: “En ja hoor, volgende week komt er wéér een uitschieter!”

Volgende week weer voor de buis?

Als het aan kijkend Nederland ligt: absoluut. De verwachting is dat ook de komende afleveringen hoge kijkcijfers zullen scoren. De unieke mix van lachen, meehuilen en meeleven blijkt een schot in de roos.

En of je nou kijkt voor de grappen, de muziek, de emotie of gewoon voor de gezelligheid: Only Joling levert wat het belooft. Een show die nét zo veelzijdig is als de man zelf.

Heb jij ook gekeken? Wat vond jij het mooiste moment van de aflevering? Laat een reactie achter op Facebook en praat mee met duizenden anderen! 🎤✨📺

Bestelbus rijdt door menigte Extinction Rebellion-demonstranten in Utrecht

UTRECHT – Tijdens een demonstratie van klimaatactiegroep Extinction Rebellion (XR) op zaterdag heeft een incident plaatsgevonden waarbij een bestelbusje door een groep demonstranten reed. Dat bevestigt een woordvoerder van de politie.

Op beelden die door XR zijn gedeeld, is te zien hoe het busje in een rustig tempo dwars door een groep betogers rijdt die een weg blokkeren. De demonstranten stonden op dat moment in een lijn opgesteld.

Volgens de politie zou een van de actievoerders geprobeerd hebben een portier van het voertuig te openen. Daarbij zou een kras op de auto zijn ontstaan. De inzittende van de passagiersstoel hield het portier dicht om te voorkomen dat dit geopend werd.

Er zijn geen gewonden gevallen en er zijn ook geen arrestaties verricht. De bestuurder van het busje heeft inmiddels een verklaring afgelegd. Wat daarin precies is gezegd, is niet bekendgemaakt.

De politie onderzoekt het incident nog. Of er verdere stappen worden ondernomen, is vooralsnog onduidelijk.

Het stille verdriet van Émile Soleil: hoe een dorp rouwde, hoopte en elkaar vond

De zomer van 2023 begon in het Franse bergdorp Haut-Vernet zoals altijd: vredig, met de geur van dennennaalden en het zachte ruisen van beekjes. Te midden van die rust brachten Philippe en Anne Vedovini een paar weken door met hun kleinzoon, de tweejarige Émile Soleil — een vrolijk jongetje met sprankelende ogen en een ontembare nieuwsgierigheid.

Wat een zorgeloze vakantie moest worden, groeide uit tot een tragedie die het dorp, en heel Frankrijk, diep raakte.

Een kind verdwijnt, een dorp komt in beweging

Op een warme zomerdag verdween Émile plotseling. In een hechte gemeenschap als Haut-Vernet, waar iedereen elkaar kent en deuren vaak openstaan, was dat haast ondenkbaar. Toch was hij weg. Binnen enkele uren kwam het hele dorp in actie.

Vrijwilligers, buren en mensen uit omliggende dorpen doorzochten bossen en bergen. Er werd gezocht met drones, speurhonden, helikopters. Iedereen hoopte: misschien is hij achter een vlinder aangelopen, misschien zit hij onder een struik. De inzet was hartverwarmend.

In die dagen werd duidelijk hoe krachtig verbondenheid kan zijn. Mensen die elkaar nauwelijks kenden, zochten zij aan zij, deelden koffie, stilte, hoop en tranen.Een vondst in de lente

Maanden gingen voorbij. De hoop vervaagde, de vragen bleven. Tot in maart 2024, bijna een jaar later, menselijke resten werden gevonden — op een afgelegen plek, ruim een kilometer van het huis van zijn grootouders. Na onderzoek werd bevestigd wat velen vreesden: het was Émile.

Verdriet kwam terug, vermengd met nieuwe vragen. Hoe kwam hij daar? Was het een ongeluk, of iets anders?

Een onderzoek met zorg en aandacht

De Franse autoriteiten behandelden het vervolgonderzoek met uiterste zorg. Geen overhaaste conclusies, maar zorgvuldig onderzoek naar sporen van mensen, dieren, terrein en weeromstandigheden. Alles werd bekeken, tot in detail.

De familie werkte open en kalm mee. Niet om schuldigen te zoeken, maar om duidelijkheid te vinden. De gesprekken verliepen respectvol. Er was ruimte voor verdriet en voor waarheid.

De rol van Émile’s ouders

Émile’s ouders waren niet aanwezig toen hij verdween. Ze kozen voor stilte in plaats van media-aandacht. Hun rouw was ingetogen, hun dankbaarheid groot. Ze voelden zich gedragen door de mensen die zochten, meeleefden, bloemen neerlegden zonder hem ooit te hebben ontmoet.

Hun kracht lag in hun kwetsbaarheid — en hun zoektocht naar betekenis.

Haut-Vernet: verbonden in verlies

Het dorp stond ongewild in de schijnwerpers. Toch bleef Haut-Vernet zichzelf. De inwoners zochten troost bij elkaar, deelden maaltijden, stiltes en herinneringen. Wandelpaden werden weer bewandeld, niet uit nieuwsgierigheid, maar uit eerbied.

Émile leeft voort in het dorp: in de manier waarop mensen elkaar aankijken, in kleine gebaren van zachtheid, in extra aandacht voor elkaar.

Meer dan een tragisch verhaal

Het verhaal van Émile raakte Frankrijk, omdat het gaat over iets universeels: hoop, verlies, liefde, menselijkheid. Het hield ons een spiegel voor: hoe snel we oordelen, en hoe diep we kunnen verbinden.

Zijn dood blijft een wond. Maar ook een les. Over zachtheid. Over samen zijn. Over hoe een klein kind ons eraan kan herinneren dat liefde, zelfs in stilte, blijft bestaan.

Wat blijft

Sommige vragen blijven misschien onbeantwoord. Maar de liefde voor Émile blijft. In elk zonnestraaltje tussen de bomen. In elke voetstap op het pad. In elke blik omhoog naar de bergen.

Haut-Vernet is weer stil. Maar niet leeg.
In die stilte leeft Émile voort.