Viraal
Onvoorstelbaar verdriet. Rust in vrede lieve meid

Het aangrijpende verhaal van de 12-jarige Charlotte uit Sydney, Australië, raakt veel mensen diep en legt een urgente kwestie bloot. Charlotte was een vrolijk meisje, geliefd op haar school, Santa Sabina College, maar de pesterijen die ze ervoer, duwden haar uiteindelijk naar een punt van wanhoop. Het laatste bericht dat ze achterliet, “Het spijt me,” bracht een schokgolf teweeg bij haar familie, school en in de bredere gemeenschap. Haar verhaal roept op tot meer aandacht voor pesten en de geestelijke gezondheid van kinderen, en benadrukt de dringende behoefte aan verandering in hoe we met deze onderwerpen omgaan.
De Emotionele Strijd van Charlotte
Charlotte’s leven was voor velen een voorbeeld van een energiek en vrolijk kind. Toch zagen haar ouders steeds meer tekenen van verdriet en stress, veroorzaakt door aanhoudende pesterijen op school. Ze herinneren hun dochter als een “babymeisje” vol liefde, maar het constante pesten maakte haar steeds somberder. Hoewel haar ouders de school al eerder hadden gewaarschuwd over de situatie, kregen zij het gevoel dat hun zorgen niet serieus genoeg werden genomen.
Een ingrijpend moment vond plaats toen Charlotte huilend in de toiletten van de school werd aangetroffen. Ze had tegen een klasgenoot gezegd: “Ik wil hier niet zijn.” Die uitspraak was een al*rmsignaal over de intense emoties waarmee ze worstelde. Haar familie beschreef hoe Charlotte soms aangaf dat haar hart “op het punt stond te ontploffen van de pijn.” De woorden van Charlotte onthullen een diepgaande emotionele last die uiteindelijk ondraaglijk voor haar werd.
De Reactie van de School
Na de tragische gebeurtenis bracht Santa Sabina College een verklaring uit waarin ze hun medeleven uitspraken en de gemeenschap opriepen om speculaties te vermijden. Directeur Paulina Skerman gaf aan dat het belangrijk was om de situatie met zorg en respect te benaderen en riep degenen met meer informatie op om contact op te nemen via officiële kanalen.
Hoewel deze reactie wellicht bedoeld was om rust te brengen, voelden veel betrokkenen, waaronder Charlotte’s familie, dat er nog steeds te weinig werd gedaan om de ware oorzaak van haar leed aan te pakken. De familie voelt dat hun waarschuwingen eerder onvoldoende serieus werden genomen en wil nu een echte verandering zien. Ze willen voorkomen dat de herinnering aan Charlotte in de vergetelheid raakt en streven naar een krachtige aanpak van de pesterijen die haar zo hebben geraakt.
Pesten: Een Wijdverspreid Probleem
Charlotte’s verhaal is niet uniek. Wereldwijd worden veel kinderen het slacht0ffer van pesten, en de effecten hiervan zijn schrijnend. Pesten wordt vaak gezien als een onschuldige fase van opgroeien, maar onderzoek wijst uit dat het een veel dieper probleem is. In de Verenigde Staten heeft het Nationwide Children’s Hospital een verontrustende stijging opgemerkt in het aantal mentale gezondheidsproblemen onder kinderen van 8 tot 12 jaar. Vooral onder meisjes is de toename zorgwekkend, waarbij sinds 2008 jaarlijks 8% meer gevallen worden gemeld.
Onderzoek toont aan dat kinderen die met pesten te maken hebben, vaker lijden aan geestelijke gezondheidsproblemen. Pesten en het daarbij horende leed staan nu zelfs in de top vijf van zorgen voor kinderen in deze leeftijdsgroep. Dit laat zien dat pesten een veel grotere impact heeft dan vaak wordt aangenomen. Charlotte’s verhaal onderstreept de noodzaak van een bredere, diepgaande aanpak om dit probleem aan te pakken en kinderen beter te beschermen.
De Signalen van Geestelijke Gezondheid
Charlotte’s verhaal herinnert ons eraan om alert te zijn op signalen die kinderen kunnen geven wanneer ze het emotioneel moeilijk hebben. Vaak zijn de waarschuwingen subtiel, maar deze signalen kunnen cruciaal zijn voor tijdige hulp. Experts wijzen op tekenen zoals stemmingswisselingen, terugtrekking uit sociale interacties, uitingen van hopeloosheid en uitspraken over niet meer willen zijn.
Charlotte’s laatste bericht, “Het spijt me,” was zo’n signaal. Een vriendin, die het bericht ontving, stuurde bezorgde reacties terug, maar kreeg geen antwoord meer. Dit geeft aan hoe belangrijk het is om dergelijke berichten serieus te nemen. Dr. Heather Huszti, een erkend psycholoog, benadrukt het belang van open communicatie over welzijn en mentale gezondheid met kinderen. “Open gesprekken voeren kan levensreddend zijn. Door moeilijke onderwerpen bespreekbaar te maken, krijgen kinderen ruimte om hun gevoelens te delen en krijgen ze hulp voordat het te laat is,” aldus Huszti.
De Oproep tot Verandering
Charlotte’s familie wil haar herinnering levend houden en zet zich nu in om bewustwording te creëren rond pesten. Ze hopen dat haar ervaring een aanzet kan zijn tot echte verandering. Zij vragen zich af hoeveel kinderen nog moeten lijden voordat er fundamentele veranderingen worden doorgevoerd op scholen en in de maatschappij. De oproep van Charlotte’s ouders is een oproep aan ons allemaal om verantwoordelijkheid te nemen, om pesten te bestrijden en om kinderen een veilige omgeving te bieden.
Kelly, de moeder van Charlotte, liet te midden van haar immense verdriet ook een boodschap van vergeving horen. Ze benadrukte dat niemand de schuld moet geven aan de kinderen die Charlotte pestten, omdat zij waarschijnlijk niet begrepen wat de volledige impact van hun acties was. Kelly’s boodschap roept op tot empathie, zelfs in het moeilijkste moment, en benadrukt dat de oplossing verder gaat dan alleen het bestraffen van pestkoppen. Het probleem vraagt om een aanpak die gericht is op zowel de slacht0ffers als de d*ders, zodat het hele systeem van pesten doorbroken kan worden.
Tijd voor Actie
Charlotte’s verhaal is een krachtige herinnering aan hoe groot de impact van pesten kan zijn op het leven van een kind. Haar familie blijft v*chten om haar herinnering te eren en om ervoor te zorgen dat haar lot niet voor niets is geweest. De cultuur van pesten op scholen, en zelfs daarbuiten, moet daadkrachtig worden aangepakt. Ouders, leerkrachten en gemeenschappen moeten samenwerken om een omgeving te creëren waarin elk kind zich veilig en gesteund voelt.
Voor veel ouders fungeert dit verhaal als een wake-upcall. Pesten moet nooit worden afgedaan als een fase die vanzelf overgaat. Het heeft grote gevolgen voor het welzijn en de ontwikkeling van een kind en kan verstrekkende gevolgen hebben als er niet tijdig wordt ingegrepen. Dit betekent dat we allemaal een verantwoordelijkheid hebben om een omgeving te creëren waarin kinderen veilig zijn en zich gehoord voelen.
Kernpunten van Verandering
- Waakzaamheid op Signalen: Charlotte’s verhaal herinnert ons eraan dat we alert moeten zijn op de waarschuwingssignalen van kinderen. Veranderingen in gedrag en emotionele uitingen kunnen tekenen zijn van onderliggende problemen en moeten serieus worden genomen.
- Open Gesprekken: Deskundigen wijzen op het belang van gesprekken over mentale gezondheid. Het bespreekbaar maken van moeilijke onderwerpen kan kinderen helpen om zich gezien en begrepen te voelen.
- School en Gemeenschap als Vangnet: Scholen spelen een cruciale rol in het creëren van een veilige omgeving voor kinderen. Het is belangrijk dat ze proactief omgaan met meldingen van pesten en programma’s opzetten die het welzijn van kinderen waarborgen.
- Samenwerking tussen Ouders, Leraren en Gemeenschap: Het aanpakken van pesten vereist een gezamenlijke inspanning. Ouders, leraren en de gemeenschap moeten samenwerken om een gezonde en veilige omgeving te garanderen.
Een Erfenis van Hoop
Charlotte’s familie blijft hopen dat haar verhaal een katalysator zal zijn voor verandering. Ze hopen dat de herinnering aan hun dochter zal bijdragen aan een veilige en liefdevolle omgeving voor alle kinderen. Door zich uit te spreken over pesten en geestelijke gezondheid, streven zij ernaar andere kinderen te beschermen en bewustwording te creëren. Charlotte’s verhaal kan en moet een impact hebben op onze kijk op pesten en de maatregelen die we nemen om kinderen te ondersteunen.
In een wereld waar kinderen vaak in stilte lijden, is dit verhaal een oproep aan ons allemaal om aandachtiger te luisteren, sneller te handelen en nooit meer weg te kijken. Laten we samen bouwen aan een veilige toekomst voor elk kind, waarin ze zich geliefd en gesteund voelen.
Viraal
Ria Valk getroffen door kanker: ‘Zo lang heb ik nog te leven’

Ria Valk openhartig over teruggekeerde kanker: “Ik kon het bijna niet geloven”
Zangeres en televisiepersoonlijkheid Ria Valk (82) heeft opnieuw een zware persoonlijke klap te verwerken gekregen. De goedlachse artieste, bekend van hits als Rockin’ Billy en haar rol in Zeg ‘ns Aaa, is opnieuw getroffen door k*nker. In een aangrijpend interview met De Telegraaf vertelt ze openhartig over de diagnose, haar gevoelens en de hoop die haar ondanks alles op de been houdt.
Het begin van een nieuwe schok
In januari 2025 begon Ria zich zorgen te maken. Ze voelde een knobbeltje onder haar arm, een plek die haar meteen herinnerde aan eerdere gevechten met borstk*nker. “Ik kon het nauwelijks geloven,” zegt ze. “Alles was toch weggehaald? Alles zou toch weg zijn?” Haar verwarring veranderde al snel in angst.
Ze onderging meerdere onderzoeken. In eerste instantie werd er niets gevonden, wat haar hoop gaf. Maar die hoop sloeg snel om in schrik: bij een later onderzoek bleek het knobbeltje inderdaad kwaadaardig. Het was terug. De k*nker die ze dacht te hebben overwonnen, had zich opnieuw in haar lichaam genesteld.
Eerdere gevechten met k*nker
De diagnose kwam niet uit het niets. Ria Valk heeft al meerdere keren tegen k*nker gevochten. In het verleden werd ze behandeld voor zowel huidk*nker als borstk*nker. Haar eerdere behandelingen, inclusief een borstamputatie, waren zwaar maar succesvol. Ze dacht voorgoed klaar te zijn met het z!ekenhuis en behandelingen. Die gedachte gaf haar jarenlang rust.
“Ik was opgelucht, ik had het overleefd. Ik dacht: dit hoofdstuk is dicht,” zegt ze nu. “Maar dat bleek niet zo te zijn.”
Operatie en reconstructie
Op 31 januari van dit jaar onderging Ria opnieuw een operatie. Het knobbeltje werd verwijderd en tegelijkertijd kreeg ze een reconstructie van haar borst met haar eigen vetweefsel. “Ze hebben dat fantastisch gedaan,” vertelt ze met bewondering over de chirurgen. “Echt vakwerk. Ik keek in de spiegel en dacht: dit valt alles mee.”
De fysieke operatie verliep zonder complicaties, maar geestelijk is het zwaar. De wetenschap dat de k*nker is teruggekeerd, blijft knagen. “Je denkt: komt het nu weer terug? Is het nu echt weg? Of ben ik volgend jaar weer aan de beurt?” Die onzekerheid is voor haar misschien nog wel het moeilijkst.
Dagelijkse bestralingen
De operatie was slechts het begin van een nieuw behandeltraject. Sindsdien ondergaat Ria dagelijkse bestralingen. “Elke dag, van maandag tot en met vrijdag. Het is best intensief, vooral op mijn leeftijd.”
Ze beschrijft het proces als technisch en klinisch. “Je ligt daar, heel stil, in een koude kamer. Alles is nauwkeurig afgesteld. Je voelt niks, maar je weet wat er gebeurt. Het is raar. Je ligt daar, alsof het al écht gebeurt.”
Toch blijft Ria kalm en nuchter, zoals we haar kennen. “Ik tel af. Nog een paar weken, dan heb ik dit ook weer gehad.”
Positiviteit als wapen
Ondanks de zware behandelingen blijft Ria optimistisch. “Ik ben iemand die altijd blijft lachen. Zelfs op mijn slechtste dagen probeer ik een grapje te maken. Dat helpt. Ik ben geen piekeraar, al moet ik zeggen dat dit me wel heeft aangegrepen.”
Ze krijgt veel steun uit haar omgeving. Fans sturen lieve berichten en kaarten, en bekenden steken haar een hart onder de riem. “Die warmte voel ik. Dat doet me heel veel.”
De zangeres benadrukt ook dat ze zich gezegend voelt met haar medische team. “Ze leggen alles goed uit, ik voel me in goede handen. En dat is zó belangrijk als je z!ek bent.”
Terug naar het gewone leven?
Hoewel de behandelingen intensief zijn, kijkt Ria uit naar de tijd erna. Ze hoopt op een periode zonder z!ekenhuisafspraken. “Ik wil gewoon weer kunnen genieten. Een wandeling maken, zingen, lachen met vrienden. Kleine dingen, maar o zo waardevol.”
Of ze ooit nog zal optreden? Ze twijfelt. “Ik mis het podium soms wel. Maar ik weet ook dat ik niet meer de jongste ben. Alles op z’n tijd.” Toch sluit ze niets uit: “Wie weet, als ik me straks weer goed voel… een klein optreden? Dat zou ik prachtig vinden.”
Openheid over z!ekte
Ria vindt het belangrijk om open te zijn over haar gezondheid. Niet alleen voor zichzelf, maar ook voor anderen die in hetzelfde schuitje zitten. “K*nker blijft een taboe voor veel mensen. Maar het is iets waar zóveel mensen mee te maken krijgen. Als ik met mijn verhaal ook maar één iemand kan helpen of geruststellen, dan is het het waard.”
Ze merkt dat mensen soms bang zijn om haar te vragen hoe het gaat. “Maar ik vind het juist fijn als mensen geïnteresseerd zijn. Het helpt om erover te praten. Ik hoef geen medelijden, maar een beetje begrip en warmte — dat is goud waard.”
Veel liefde van haar fans
Op social media stromen de steunbetuigingen binnen. Duizenden fans spreken hun waardering uit voor Ria’s openheid en moed. Op Instagram en Facebook verschijnen hartjes, zonnetjes en lieve woorden.
Een fan schrijft: “Wat ben jij een krachtvrouw. Je bent voor velen een voorbeeld.” Een ander: “Mijn moeder danste op jouw muziek, en nu bid ik voor jouw herstel. Sterkte, lieve Ria.”
Ook collega’s uit de showbizzwereld laten van zich horen. “Ria is een icoon. Niet alleen als artiest, maar als mens. Ze verdient alle steun van de wereld,” aldus een bekende zangeres.
Wat we kunnen doen
Ria’s verhaal raakt veel mensen. Niet alleen omdat ze bekend is, maar omdat ze laat zien hoe het is om met z!ekte te leven en toch positief te blijven. Haar strijd herinnert ons eraan hoe belangrijk het is om goed voor onszelf en elkaar te zorgen.
Een klein gebaar kan al veel betekenen. Een kaartje, een berichtje, of simpelweg een warm woord kan iemands dag maken. Laten we Ria – en anderen in soortgelijke situaties – laten voelen dat ze niet alleen zijn.
Tot slot
Ria Valk is een vrouw met een indrukwekkende carrière en een groot hart. Ze heeft de harten van generaties veroverd met haar muziek, haar acteerwerk en haar sprankelende persoonlijkheid. Nu ze een nieuwe strijd moet leveren, verdient ze ons respect en onze steun meer dan ooit.
💛 Wil je Ria een hart onder de riem steken? Laat dan een lieve boodschap voor haar achter op social media of stuur haar een kaartje. Elke vorm van steun telt.
🙏 Wij wensen Ria ontzettend veel kracht, moed en vooral herstel toe. En hopelijk kan ze snel weer doen waar ze zo van houdt: genieten van het leven.
Viraal
Timmermans haalt snoeihard uit: ”Faber is prutser”

Politieke Rel in Den Haag: Debat over Weigerlintjes Escaleert in Tweede Kamer
Wat begon als een symbolische discussie over koninklijke onderscheidingen voor vrijwilligers, is uitgegroeid tot een fel debat in de Tweede Kamer dat inmiddels de gemoederen flink bezighoudt. Minister Faber van de PVV ligt onder vuur vanwege haar weigering om een aantal lintjes goed te keuren. Haar besluit leidde tot felle reacties vanuit de oppositie én een scherpe botsing tussen Geert Wilders en Frans Timmermans tijdens het ingelaste debat.
De ‘lintjeskwestie’: waar draait het om?
Elk jaar worden rond Koningsdag koninklijke onderscheidingen uitgereikt aan burgers die zich op uitzonderlijke wijze inzetten voor de samenleving. Dit jaar ontstond commotie toen PVV-minister Marjolein Faber, verantwoordelijk voor Asiel en Migratie, weigerde haar handtekening te zetten onder onderscheidingen voor vrijwilligers die zich inzetten voor vluchtelingen en medewerkers van het COA (Centraal Orgaan opvang Asielzoekers).
Volgens Faber strookt het uitreiken van lintjes aan deze groep niet met het beleid van haar ministerie. Haar weigering werd als pijnlijk ervaren door velen in het parlement, met name door partijen die juist de inzet voor kwetsbare doelgroepen, zoals asielzoekers, willen belonen.
Jesse Klaver vraagt debat aan
De kwestie leidde tot een golf van kritiek. GroenLinks-PvdA-leider Jesse Klaver nam het initiatief om een debat aan te vragen, met steun van meerdere partijen. Klaver noemde het onacceptabel dat een minister persoonlijke politieke overtuigingen laat meewegen bij het toekennen van een symbolische eerbetuiging namens de Nederlandse staat.
“Vrijwilligerswerk overstijgt politieke opvattingen,” stelde Klaver. “Het niet willen tekenen van een lintje omdat het over vluchtelingen gaat, is een gevaarlijk precedent. Als we dat accepteren, ondermijnt dat de waardering die we als samenleving uitspreken voor onbaatzuchtige inzet.”
Kabinet onder druk: premier Dick Schoof grijpt in
Aanvankelijk was het de bedoeling dat premier Dick Schoof het debat aan zich voorbij zou laten gaan. Maar onder druk van de ontstane ophef besloot hij toch zijn opwachting te maken in de Kamer. Zijn aanwezigheid werd door de Kamer als noodzakelijk gezien, gezien de nationale impact van de kwestie.
Schoof sprak diplomatiek. Hij benadrukte dat het toekennen van koninklijke onderscheidingen een zorgvuldige procedure kent en dat er afspraken bestaan over de rol van ministers binnen dit proces. De premier wilde inhoudelijk niet op het besluit van minister Faber ingaan, maar erkende dat de ontstane situatie “politiek gevoelig” was.
Wilders en Timmermans in frontale botsing
Tijdens het debat liep de spanning al snel op, met name tussen Geert Wilders (PVV) en Frans Timmermans (GroenLinks-PvdA). Timmermans drong aan op excuses van minister Faber en stelde dat haar handelen “de eenheid van het kabinetsbeleid” ondermijnt.
Wilders reageerde fel: “Je mag een lintje weigeren. Daar zijn regels voor. Als een minister twijfels heeft, wordt het dossier naar de ministerraad gestuurd. Wat Faber deed, is gewoon binnen de procedure.” Volgens hem is er dus niets onwettigs gebeurd, en wordt de kwestie opgeblazen om politieke redenen.
Timmermans was daar niet van onder de indruk en noemde Faber de “grootste prutser die ooit in vak K heeft gezeten.” Hij eiste dat Wilders zijn minister zou vervangen. “Als dit de standaard wordt voor ministerieel handelen, zijn we echt een grens over gegaan. Dit schaadt het aanzien van de hele regering.”
“Een minister mag ook principes hebben”
Vanuit coalitiepartijen VVD en NSC werd iets terughoudender gereageerd. Zij wezen erop dat ministers ook beleidsmatig keuzes mogen maken, zolang deze binnen de wet- en regelgeving vallen. “Dat Faber controversieel is, wisten we,” zei een VVD-Kamerlid. “Maar ze handelt wel binnen de kaders. Of je het er politiek mee eens bent, is een andere discussie.”
Vanuit D66 en Volt kwam opnieuw felle kritiek. Zij riepen de regering op om duidelijk te maken dat het kabinet zich inzet voor een inclusieve samenleving waarin vrijwilligerswerk, ongeacht het onderwerp, gewaardeerd wordt. “Wie zich inzet voor de medemens verdient erkenning, geen afwijzing,” aldus D66.
Koning houdt zich afzijdig
In de achtergrond speelt ook mee dat koninklijke onderscheidingen uiteindelijk in naam van de Koning worden uitgereikt. Maar in de praktijk is de toekenning grotendeels een ambtelijk en politiek proces. Vanuit Paleis Noordeinde kwam geen officiële reactie, maar ingewijden melden dat men “not amused” zou zijn over het feit dat de procedure zo’n politieke lading heeft gekregen.
Een bron binnen de hofhouding gaf anoniem aan: “De Koning hecht veel waarde aan de lintjes als manier om gewone Nederlanders in het zonnetje te zetten. Hij wil niet dat dit wordt gebruikt als politiek strijdtoneel.”
Wat gebeurt er nu?
Het debat eindigde zonder directe consequenties, maar de politieke schade is voelbaar. De oppositie heeft laten weten de zaak niet te laten rusten. Er wordt overwogen om een motie in te dienen waarin wordt geëist dat de ministerraad voortaan zelf beslist over gevoelige onderscheidingen – om politieke inmenging te beperken.
Ook wordt gekeken of er extra richtlijnen kunnen worden opgesteld voor ministers die betrokken zijn bij de lintjesprocedure. Het is voor het eerst dat de inhoudelijke motivatie van een minister voor zoveel controverse zorgt bij het uitreiken van onderscheidingen.
Symboliek of staatszaak?
De discussie rond de lintjes raakt aan een diepere vraag: mag een minister persoonlijke of politieke overwegingen laten meewegen bij symbolische erkenningen? Volgens critici heeft Faber met haar weigering het draagvlak onder het decoratiestelsel geschaad. Haar verdedigers wijzen juist op het recht van ministers om standpunten in te nemen en keuzes te maken.
Wat in ieder geval duidelijk is: het debat over de lintjes is uitgegroeid tot een grotere discussie over wat neutraliteit betekent in een coalitie die brede politieke stromingen verenigt. En of een symbolisch gebaar als een koninklijk lintje überhaupt nog boven de partijen staat.
Samenvatting:
-
Minister Faber (PVV) weigerde lintjes te ondertekenen voor vrijwilligers die vluchtelingen steunen.
-
De oppositie, met Jesse Klaver voorop, eiste een debat dat breed werd gesteund.
-
Premier Dick Schoof kwam alsnog naar het debat na publieke druk.
-
Wilders en Timmermans botsten fel; Timmermans noemde Faber “de grootste prutser in vak K.”
-
De procedure voor lintjes wordt mogelijk aangepast om politieke gevoeligheid te beperken.
Wat vind jij? Had minister Faber deze lintjes gewoon moeten ondertekenen? Praat mee in de reacties op Facebook.
Viraal
Patty Brard wil collega nooit meer zien: ”Stinkt”

Ophef rond Patty Brard na uitspraken over Willie Wartaal
Patty Brard ligt onder vuur na een opvallende uitspraak over collega Willie Wartaal, coach bij The Voice of Holland. Tijdens een televisie-uitzending uitte Brard stevige kritiek op Wartaal, wat online voor flink wat verdeeldheid zorgt.
Controverse rond nieuwe Voice-coach
Willie Wartaal is sinds kort één van de nieuwe gezichten in de jury van The Voice. Hoewel hij bij een deel van het publiek minder bekend is, geniet hij in de muziekwereld al jaren een reputatie als rapper, dj en performer. Wartaal is ook open over zijn persoonlijke leven en feestgedrag. In een eerder interview zei hij: “Ik drink niet zo vaak, maar ik gebruik wel veel drugs. Laatst nog op een feestje, daarna ben ik geëindigd bij een maatje van me in Landsmeer.”
Zijn uitspraken roepen bij sommigen vragen op over de keuze van RTL. “Dat kan toch een probleem worden voor Peter van der Vorst?” vraagt Wilfred Genee zich hardop af in Vandaag Inside. Ook Johan Derksen is kritisch: “Peter wilde juist geen juryleden met een ‘randje’. Als ze consequent zijn, moet die lijn worden doorgetrokken.”
Uitspraken van Patty Brard vallen verkeerd
Patty Brard haalde in een recente aflevering van Shownieuws herinneringen op aan een eerdere ontmoeting met Willie, tijdens de opnames van een spelprogramma. De twee moesten zich samen in een kast verstoppen. Brard stelde op ironische toon dat ze die ervaring niet snel zou vergeten: “Ik stond als kleine Indische vrouw onder zijn oksel, en ik geloof niet dat Willie het woord deodorant kent.”
Deze uitspraak leidde direct tot veel reacties op social media. Sommigen vinden dat Brard haar mening best mag uiten, anderen noemen het ongepast en zelfs respectloos. “Dit kun je echt niet maken,” klinkt het in meerdere reacties.
Publieke discussie laait op
De controverse werpt opnieuw een schaduw over The Voice of Holland, een programma dat de afgelopen jaren al vaker onder vuur lag. Daarnaast roept het vragen op over hoe openheid over iemands privéleven – zoals Willie’s uitspraken over drugsgebruik – moet worden gewogen bij het aanstellen van publieke gezichten.
Wat vind jij van Patty’s uitspraken? Gaat ze te ver, of mag ze dit zeggen? Praat mee in de reacties op onze Facebookpagina.
-
Viraal1 maand geleden
Mart Hoogkamer gesloopt door eerste nachten met baby: ´Ik kan het nu al niet meer aan´
-
Viraal8 maanden geleden
Hardnekkige gerucht blijkt tóch waar: ‘Dit heeft Marco Borsato allemaal met Maan gedaan!’
-
Viraal6 maanden geleden
Graatmagere Mark Gillis laat zien hoe dun hij nu is: ”Had niemand verwacht”
-
Viraal3 weken geleden
Oma doet alsof ze doof is om ons alle te testen
-
Viraal1 maand geleden
Annechien Steenhuizen plots verdwenen van tv – Speelt er meer in haar leven? Verschrikkelijke reden onthuld!
-
Viraal2 maanden geleden
Mart Hoogkamer gesloopt door eerste nachten met baby: ´Ik kan het nu al niet meer aan´
-
Viraal2 maanden geleden
Annechien Steenhuizen plots verdwenen van tv – Speelt er meer in haar leven? Verschrikkelijke reden onthuld!
-
Viraal6 maanden geleden
RTL bevestigt: The Voice of Holland komt terug, dit wordt de jury