Vreselijk nieuws bij afscheid Jonnie Boer – Tagviraal
Connect with us

Viraal

Vreselijk nieuws bij afscheid Jonnie Boer

Avatar foto

Gepubliceerd

op

Afscheid van topchef Jonnie Boer in De Librije: een eerbetoon vol klasse, emotie en symboliek

In het hart van Zwolle werd donderdag op indrukwekkende wijze afscheid genomen van Jonnie Boer, de vermaarde chef-kok die zijn leven wijdde aan smaak, gastvrijheid en innovatie in de keuken. In zijn eigen restaurant, het wereldberoemde De Librije, kwamen familie, vrienden, collega’s en prominenten bijeen om hem de laatste eer te bewijzen.

Boer 0verleed vorige week woensdag onverwacht op Bonaire, op 60-jarige leeftijd, aan de gevolgen van een longembolie. Zijn 0verlijden bracht een schok teweeg in de culinaire wereld, maar ook ver daarbuiten. Wat donderdag volgde was een afscheid dat perfect aansloot bij wie hij was: warm, kleurrijk, eigenzinnig en tot in detail verzorgd.


De Librije als decor voor een uniek afscheid

Niet eerder werd in Nederland een chef-kok op deze manier herdacht: in zijn eigen restaurant, waar hij zijn levenswerk had opgebouwd samen met zijn vrouw Thérèse Boer. De deuren van De Librije gingen donderdagochtend open voor een select gezelschap dat Jonnie van dichtbij had gekend – in de keuken, aan tafel, of als vriend.

Bij aankomst werden gasten verwelkomd door personeel van De Librije en chef-kok Nelson Tanate, die ooit als stagiair begon onder Jonnie, en inmiddels mede-eigenaar is van het enige Nederlandse restaurant met drie Michelinsterren. Samen met de kinderen van Jonnie en Thérèse – Jimmie en Isabelle – leidt hij het bedrijf voort.

Voor de gelegenheid was de binnenstad van Zwolle deels afgesloten. Straten rond de Assiestraat en Diezerpoortenplas gingen dicht voor verkeer, de parkeergarage op het Noordereiland werd deels gereserveerd voor genodigden. Beveiligers en verkeersregelaars zorgden voor een respectvolle en rustige ontvangst.


Een kist die sprak: graffitikunst, symboliek en persoonlijkheid

Centraal in De Librije stond de opbaarkist van Jonnie Boer – niet traditioneel zwart of donkerbruin, maar kleurrijk beschilderd in graffitistijl. Een visueel eerbetoon aan zijn creativiteit, zijn lef, en zijn vermogen om altijd buiten de lijntjes te denken. De kist was een statement, net als de man die erin lag.

Aan de zijkant stond een ingelijste zwart-witfoto van Johan Cruijff, voorzien van handtekeningen. Cruijff was een grote inspiratiebron voor Jonnie, zowel in denken als in doen. Daarnaast lagen er persoonlijke voorwerpen rondom de kist: bokshandschoenen, een vishengel met molen, en flessen wijn – subtiele verwijzingen naar zijn passies buiten de keuken.

Op de kist lag ook een bloemenkrans van koning Willem-Alexander en koningin Máxima, een teken van nationale waardering voor de chef die de Nederlandse gastronomie wereldwijd op de kaart zette.


Afscheid met een glas in de hand

Gasten kregen bij aankomst de mogelijkheid om op hun eigen manier afscheid te nemen. Sommigen hieven een glas witte wijn bij het portret van Jonnie aan de ingang van het restaurant, anderen verkozen een stil moment met een glas water. Er werd niet formeel gesproken, maar de stilte sprak boekdelen.

De sfeer was ingetogen, met ruimte voor herinneringen en onderlinge gesprekken. Mensen die met Jonnie hadden gewerkt, met hem hadden gegeten of samen avonturen beleefden, vonden elkaar in verhalen en gedeeld verdriet. De liefde voor Jonnie en zijn werk was tastbaar.


Bekende gezichten uit de culinaire wereld en daarbuiten

Onder de aanwezigen waren grote namen uit de gastronomie, zoals Herman den Blijker, maar ook andere bekende Nederlanders die op een of andere manier met Jonnie verbonden waren. Namen als Jaap StamHumberto TanJan SlagterJack van Gelder en Martijn Krabbé – die ernstig ziek is – lieten zich zien en toonden hun respect.

Ook burgemeester Peter Snijders van Zwolle was een van de eerste gasten die arriveerde. Hij noemde Jonnie “een ambassadeur voor Zwolle, een pionier, en bovenal een goed mens”.

Vanuit de Zwolse gemeenschap waren veel ondernemers en bekenden aanwezig, een teken dat Jonnie niet alleen nationaal, maar ook lokaal diep geworteld was.


Een brief uit stilte: het gezin spreekt via beeld

In eerste instantie waren Thérèse, Jimmie en Isabelle niet zichtbaar bij de ceremonie. Op een groot portret van Jonnie stond te lezen:

“Wat ontzettend fijn dat jullie hier zijn om afscheid te nemen van Jonnie. Wij blijven vandaag achter de schermen, maar krijgen alles op afstand mee.”

Deze beslissing werd gerespecteerd. Rouw kent geen vaste vorm, en dit gebaar paste bij de ingetogen kracht van het gezin. Later op de dag verscheen het drietal alsnog bij De Librije – stil, krachtig, en zichtbaar geraakt door de liefdevolle sfeer.

De kist werd in de loop van de ochtend uit De Librije gedragen, waarna de uitvaart in besloten kring plaatsvond.


De kracht van een chef die méér was dan zijn werk

Hoewel Jonnie Boer vooral bekend was als chef en restaurateur, werd tijdens het afscheid duidelijk dat zijn betekenis veel verder reikte. Hij was een mentor voor jonge chefs, een vriend voor vele collega’s, een ondernemer met visie en een vaderfiguur in zijn vakgebied.

Zijn creatieve geest, zijn nuchtere houding en zijn oprechte betrokkenheid bij mensen maakten hem geliefd in alle lagen van de samenleving. Hij bouwde aan meer dan een restaurant – hij bouwde aan een gemeenschap, waarin smaak, aandacht en kwaliteit centraal stonden.


Een afscheid dat recht doet aan een rijk leven

Het afscheid van Jonnie Boer was precies wat het moest zijn: persoonlijk, eigenzinnig en vol respect. Geen overdaad, maar wel doordachte symboliek. Geen show, maar wel zichtbaar vakmanschap – zelfs in het rouwproces.

Dat hij werd herdacht in zijn eigen keuken, omringd door mensen die hem écht kenden, maakt het moment uniek. Dit was geen publieke show, maar een liefdevol ritueel in de geest van Jonnie zelf: warm, creatief, met oog voor detail én voor de mensen om hem heen.


Een nalatenschap die blijft leven

Hoewel Jonnie Boer fysiek niet meer onder ons is, leeft zijn gedachtegoed voort. In De Librije, die onder leiding van zijn kinderen en Nelson Tanate verdergaat. In de chefs die hij inspireerde. In de boeken, gerechten en momenten die mensen met hem deelden.

Zijn d00d voelt als een gemis, maar zijn leven als een cadeau – aan Zwolle, aan de gastronomie, aan Nederland. Zoals één van de gasten het verwoordde bij het verlaten van De Librije:

“Jonnie kookte niet alleen met ingrediënten, hij kookte met hart. En dat proef je nog steeds.”

Viraal

Koning Willem Alexander gaat wereldwijd viraal door een handdruk-wedstrijd tegen Trump Trump!

Avatar foto

Gepubliceerd

op

Afgelopen nacht heeft de Amerikaanse president Donald Trump overnacht bij Koning Willem-Alexander en Koningin Máxima in Paleis Huis ten Bosch. Een opvallend tafereel: de man die wereldwijd bekendstaat als een van de invloedrijkste – en meest omstreden – leiders van dit moment, logeert bij het Nederlandse koningspaar. Trump is in Nederland voor de NAVO-top en accepteerde een uitnodiging om bij ‘Willie en Max’ te blijven slapen. Na het diner kon hij dus meteen zijn pyjama aantrekken en naar bed.

Op sociale media zijn inmiddels volop beelden te zien van het bezoek. Trump arriveerde als laatste, waardoor de andere wereldleiders moesten wachten met het diner. De president staat bekend om zijn bijzondere manier van handen schudden: hij probeert vaak de hand van de ander naar zich toe te trekken om zijn ‘dominantie’ te laten zien, en legt er regelmatig een hand bovenop of op de elleboog van de ander.

Koning Willem-Alexander overtroeft Trump met handdruk

Maar gisteravond kreeg Trump onverwachts tegengas. Toen hij Koning Willem-Alexander begroette, werd hij zélf naar voren getrokken. Op de inmiddels viral gegane beelden is te zien hoe de koning niet alleen Trumps hand naar zich toe trekt, maar ook diens elleboog vastgrijpt. Trump moet zelfs een stap naar voren zetten om zijn balans te behouden. Een duidelijke overwinning voor Willem-Alexander in deze symbolische handdrukstrijd.

De ontmoeting tussen Trump en Koningin Máxima verliep daarentegen een stuk rustiger en zonder opmerkelijke momenten.

 

 

 

 

 

Verder lezen

Viraal

Kindster is niet meer – als je ontdekt wie het is zal je in tranen uitbarsten

Avatar foto

Gepubliceerd

op

Op een tragische dinsdag in de armen van haar familie, is Saoírse Ruane, een 12-jarig Iers televisie-icoon, overleden na een moedige en langdurige strijd tegen k@nker.

Haar moeder, Roseanna Ruane, deelde dit droevige nieuws op Instagram met een hartverscheurende boodschap waarin ze uitdrukte hoe woorden tekortschieten om hun pijn te beschrijven. Roseanna’s woorden onthulden de diepte van hun verdriet en de onmetelijke leegte die Saoírse’s heengaan achterlaat, waarmee een veelbelovend jong leven veel te vroeg werd afgesloten.

Saoírse Ruane, wiens vrolijkheid en strijdlust landelijke bekendheid verwierf, werd in 2019 gediagnosticeerd met osteosarcoom, een zeldzame en agressieve vorm van botk@nker.

Dit volgde na klachten over pijn in haar enkel, die aanvankelijk werd gedacht te wijten zijn aan een eenvoudige blessure. De diagnose leidde tot een moeilijke beslissing om haar been te amputeren, een ingrijpende operatie die noodzakelijk was om haar leven te redden.

Saoírse’s veerkracht en vastberadenheid bleven echter onwankelbaar, zelfs na deze ingrijpende medische ingreep. Haar vermogen om hoop en vreugde te behouden, ondanks zulke uitdagingen, maakte haar tot een symbool van moed en inspiratie.

De invloed van Saoírse strekte zich ver uit over de kleine gemeenschap van Kiltullagh, Co. Galway. Zij werd een nationaal symbool van kracht, met steunbetuigingen die van over het hele land kwamen.

President Michael D. Higgins zelf uitte zijn medeleven en bewondering voor Saoírse’s onwrikbare geest, en beschreef haar als een inspiratiebron voor de gehele natie. Deze publieke en persoonlijke erkenning van haar strijd onderstreept de unieke band tussen Saoírse en de Ierse gemeenschap, en de collectieve rouw om haar verlies.

Tegen de achtergrond van haar ziekte bleef Saoírse levensvreugde vinden in momenten die velen als vanzelfsprekend beschouwen. Ze bezocht Old Trafford om haar helden van Manchester United in actie te zien, en ze vervulde een kinderdroom door Disneyland te bezoeken.

Deze hoogtepunten van haar korte maar rijke leven zijn getuigenissen van haar ongebroken geest en de liefde van haar familie die haar deze mooie momenten gunde ondanks de zware omstandigheden. Elk van deze ervaringen was een triomf over haar ziekte, een bewijs van haar vastberadenheid om elk moment ten volle te leven.

De reacties op haar 0verlijden waren overweldigend, met eerbetuigingen van politieke leiders, beroemdheden en burgers. Ryan Tubridy, de presentator van de Late Late Toy Show waar Saoírse een geliefde gast was, deelde persoonlijke anekdotes over haar bezoeken, die getuigden van een diepe en blijvende vriendschap.

Hij herinnerde Saoírse als een licht van hoop en vreugde, wiens invloed reikte tot het opzetten van een liefdadigheidsinstelling die nu voortleeft om andere kinderen in nood te helpen. Deze nalatenschap van liefde en geven vormt een blijvend monument voor haar korte, maar betekenisvolle leven.

Saoírse zal worden herdacht tijdens een dienst in St. Peter en Paul’s Church in Kiltullagh, waar vrienden, familie en een gemeenschap bijeenkomen om afscheid te nemen van een opmerkelijk jong meisje.

Haar verhaal is een krachtig testament van menselijke veerkracht en de impact van gemeenschapsondersteuning in de moeilijkste tijden.

Verder lezen

Viraal

LEES VERDER: “Mijn schoondochter maakte mij belachelijk in een restaurant.”

Avatar foto

Gepubliceerd

op

Het begon allemaal met een ogenschijnlijk vriendelijke uitnodiging van mijn schoondochter Veronica. Ze is niet zomaar iemand; Veronica is een kracht om rekening mee te houden, zowel in de rechtszaal als op de catwalk. Ze combineert de macht en verfijning van een advocaat met de elegantie van een supermodel. Voor iemand zoals ik, Ruth, die na veertig jaar lesgeven recent met pensioen was gegaan, voelde haar uitnodiging voor een diner als een gebaar van waardering. Ze benadrukte aan de telefoon: “Maak je geen zorgen over de kosten, het is mijn traktatie.” Het leek een oprecht aanbod, een kans om te vieren en dichter bij elkaar te komen. Wat ik echter niet wist, was dat deze elegante uitnodiging een zorgvuldig gepland complot was om mij publiekelijk te vernederen.

Uitnodiging

Toen ik bij het restaurant aankwam, voelde ik me meteen buiten mijn element. Het was het type restaurant waar de prijzen niet op het menu staan, een teken van exclusiviteit en een onbetaalbare ervaring. De maître d’ keek me onderzoekend aan, duidelijk niet onder de indruk van mijn eenvoudige kleding. Ondanks mijn ongemak zette ik door, vastbesloten om de avond positief te beleven.

Veronica leidde ons naar een prachtige tafel bij het raam, met een adembenemend uitzicht op de skyline van de stad. Ze begon ons gesprek met vragen over mijn pensioen, en ik merkte dat ik mijn servet nerveus in mijn handen draaide. Dit was niet mijn wereld, maar ik was vastbesloten om het beste ervan te maken.

Vergissing

De sfeer leek aanvankelijk gezellig. We spraken over onze families, mijn lange carrière in het onderwijs, en haar veeleisende werk als advocaat. Voor een moment leek het alsof we echt contact maakten. Maar dit gevoel was van korte duur. Toen de ober arriveerde om onze bestelling op te nemen, merkte ik dat Veronica geen blik wierp op het menu. “Het gebruikelijke,” zei ze achteloos, terwijl ze mijn keuze voor de kip zonder meer accepteerde.

Terwijl de avond vorderde, voelde ik een groeiend ongemak in mijn maag, een voorgevoel dat iets niet klopte. Veronica verontschuldigde zich uiteindelijk en ging naar het damestoilet, maar keerde niet terug. Minuten werden kwartieren, en mijn ongemak veranderde in paniek toen de ober me de rekening presenteerde: $5.375. Mijn hart zonk. Dit was duidelijk haar plan geweest: mij publiekelijk vernederen door me met een gigantische rekening te laten zitten.

In dat moment van schok en wanhoop realiseerde ik me dat ik iets moest doen. Ik moest een manier vinden om haar een les te leren die ze nooit zou vergeten. Toen ik mijn creditcard overhandigde, wist ik dat dit nog maar het begin was van mijn plan om wraak te nemen.

Wraak

De volgende ochtend begon mijn vastberadenheid vorm te krijgen. Ik belde mijn oude vriendin Carla, een vrouw met een ondeugend gevoel voor humor en eigenaar van een schoonmaakbedrijf. Carla en ik hadden al talloze keren samen gelachen en plannen gesmeed, en deze situatie was geen uitzondering. “Carla,” begon ik, “ik heb een gunst nodig. Hoe zou je het vinden om het grootste huis van de stad schoon te maken?”

Carla lachte verrast, maar ze kende me goed genoeg om te weten dat ik een plan had. Toen ik haar mijn idee uitlegde, was ze meteen enthousiast. We zouden Veronica’s huis grondig schoonmaken, maar met een paar speciale toevoegingen die haar eraan zouden herinneren dat respect een wederzijds begrip is.

Mijn volgende telefoontje was naar Charmaine, een advocaat en een oude vriend van onze boekenclub. Sinds ik haar dochter had geholpen met haar Engelse examens, was Charmaine altijd bereid geweest om mij te helpen. “Charmaine, hoeveel zou het kosten om iemand aan te klagen wegens emotioneel leed?” vroeg ik haar. Ze lachte verbaasd, maar ik legde uit dat ik geen echte rechtszaak wilde. Ik wilde gewoon iemand bang maken, en Charmaine was meer dan bereid om mee te werken.

Confrontatie

Met mijn plan in werking gezet, nodigde ik Veronica een week later uit voor thee. Ze had geen idee wat haar te wachten stond en arriveerde met haar gebruikelijke zelfverzekerdheid. Terwijl ze aan mijn keukentafel zat, gaf ik haar een envelop met de juridische documenten. Haar uitdrukking veranderde snel van zelfvoldaan naar geschokt.

“Je… klaagt me aan?” stamelde ze. Ik legde haar mijn drie voorwaarden uit: publiekelijk excuses maken, de schuld en mijn juridische kosten terugbetalen, en mij respecteren. Haar aanvankelijke verzet smolt weg toen ze besefte dat ik het meende. Veronica’s excuses gingen viraal op sociale media, wat zowel haar reputatie als haar trots raakte. Kort daarna ontving ik $5.500 op mijn bankrekening, en Carla’s schoonmaakteam ging aan de slag in Veronica’s huis. Ze lieten het huis smetteloos achter, maar met een klein ingepakt cadeautje in de slaapkamer: een lijst met alle beledigingen en sarcastische opmerkingen die Veronica ooit tegen mij had gemaakt, vergezeld van een boodschap: “Een leeg canvas voor een nieuw begin. Laten we elkaar voortaan beter behandelen.”

Nieuw Begin

De transformatie was onverwacht en indrukwekkend. Veronica belde me diezelfde dag, en tot mijn verbazing was ze oprecht berouwvol. We spraken af om opnieuw te beginnen, en vanaf dat moment veranderde alles. Ze begon vaker contact met me op te nemen, om advies te vragen en zelfs om hulp bij het organiseren van Michaels verrassingsverjaardag. Dit was een vrouw die ik nauwelijks herkende, iemand die respect en waardering toonde die ik nooit eerder van haar had gezien.

Tijdens een van onze ontmoetingen, terwijl we de voorbereidingen voor het feest doornamen, brak Veronica abrupt het gesprek af. “Weet je, ik heb je nooit echt bedankt,” zei ze. Geschrokken keek ik op. “Waarvoor?” Ze antwoordde en strekte haar hand uit om de mijne te omhelzen: “Voor het geven van een les die ik nooit zal vergeten. Je bent stoerder dan je eruitziet, Ruth.”

Ik grinnikte en antwoordde: “Nou, ik heb veertig jaar lang met middelbare scholieren ruzie gehad.” We lachten samen, en voor het eerst voelde ik een oprechte band tussen ons.

Belangrijkste Lessen

Respect Verdienen

Zelfs na mijn pensioen bleek dat respect niet alleen in het klaslokaal wordt verdiend maar ook in persoonlijke relaties. Het is belangrijk om grenzen te stellen en ervoor te zorgen dat anderen die respecteren.

Sta voor Jezelf Op

Het is cruciaal om voor jezelf op te komen, zelfs als de situatie intimiderend is. Door dit te doen, bescherm je niet alleen je eigen waardigheid, maar dwing je ook respect af.

Vergeven en Vergeten

Een nieuwe start is mogelijk als beide partijen bereid zijn te veranderen en respect te tonen. Dit vereist echter eerlijkheid, communicatie en bereidheid om oude wonden te helen.

Liefdevol Lesgeven

Soms is een harde les nodig om respect en begrip te kweken. Als leraar heb ik geleerd dat geduld en vasthoudendheid essentieel zijn, zowel in het klaslokaal als in het leven.

Deze ervaring heeft niet alleen mijn relatie met Veronica verbeterd, maar ook een blijvende indruk achtergelaten over de kracht van vastberadenheid en het belang van wederzijds respect. Wat zou jij doen in zo’n situatie?

Verder lezen

Trending