Al maandenlang doen hardnekkige geruchten de ronde over een vermeende affaire tussen volkszanger Frans Bauer en collega-zangeres Sieneke. De recente uitlatingen van Sienekes ex-man, Jan Baum, hebben het vuurtje opnieuw opgestookt. Hij beweert dat Dorus Bauer, de broer van Frans, het tweetal ooit in een kleedkamer heeft betrapt.

Hoewel Sieneke in het verleden de geruchten fel ontkende, houdt haar ex bij hoog en laag vol dat er wel degelijk iets speelde. Hij wijst onder andere op lange telefoongesprekken, luxe cadeaus en gezamenlijke uitjes. Zijn meest spraakmakende claim is dat Dorus getuige zou zijn geweest van een intiem moment tussen Frans en Sieneke.

Voor veel mensen is het moeilijk te geloven dat Frans, al jaren gelukkig met zijn vrouw Mariska, ontrouw zou zijn. Aanvankelijk zweeg Frans in alle talen, maar uiteindelijk besloot hij toch kort te reageren. Zijn boodschap was duidelijk: hij is zich van geen kwaad bewust.

Een vriend springt in de bres

Emile Hartkamp, een goede vriend van Frans, mengt zich nu ook in de discussie. In een interview met weekblad Weekend zegt hij dat de roddels vooral afkomstig zijn van Jan Baum, die volgens hem opzettelijk contact zocht met Dorus Bauer.

“Waarom zoek je ineens contact met iemand die je nauwelijks kent?” vraagt Hartkamp zich af. “Dat doe je of om iets los te peuteren, of om bevestiging te krijgen. Het voelt allemaal niet zuiver. Maar de waarheid komt uiteindelijk toch wel boven tafel.”

Volgens Emile heeft hij Dorus zelf niet gesproken, maar denkt hij dat Dorus is beïnvloed of ergens in is getuind. “Die uitspraken had hij nooit mogen doen, maar dat is iets wat de broers onderling moeten uitvechten.”

“Frans is er klaar mee”

Hartkamp benadrukt dat er volgens hem absoluut niets is gebeurd tussen Frans en Sieneke. “Het is zonde van iedereen z’n tijd,” zegt hij. “Frans kan er soms nog wel om lachen, maar hij is het inmiddels spuugzat. En eerlijk gezegd: groot gelijk. Tijd om dit achter ons te laten en door te gaan met het leven.”

Weet je het nog, je allereerste bijbaantje? Een beetje zenuwachtig, maar vooral trots. Voor het eerst je eigen geld verdienen – sparen voor een scooter, festivalkaartjes of die veel te dure sneakers. Voor veel jongeren is het een mooie stap richting volwassenheid. Maar blijkbaar is dat niet voor iedereen vanzelfsprekend.

“Dit is toch geen werk voor mij?”

Op TikTok dook deze week een video op van een 16-jarig meisje dat haar eerste werkdag in de supermarkt iets anders had ingebeeld. Vol enthousiasme en misschien iets te hoge verwachtingen begon ze, maar de realiteit bleek minder glamoureus: wc-rollen bijvullen en chips rechtleggen in het schap.

In haar hoofd zat ze al op kantoor, ergens op directieniveau – maar de supermarkt gooide haar genadeloos terug op aarde. Tja, ergens moet je beginnen. Voor velen begint dat onderaan de ladder.

Vakken vullen hoort erbij

Even ter herinnering: in Nederland mogen jongeren vanaf 13 jaar lichte werkzaamheden uitvoeren. Denk aan folders rondbrengen, vakken vullen of helpen in de horeca. Niet om ze uit te buiten, maar juist om ze te leren wat verantwoordelijkheid betekent – en dat geld niet zomaar op je rekening verschijnt.

Voor deze tiener was dat een harde les. Opgegroeid met iPads in de klas, TikTok als dagelijkse dosis ‘levenslessen’ en ChatGPT voor het huiswerk, is het idee van fysiek werken voor je geld misschien even wennen.

Internet heeft er weer een mening over

De reacties op haar klaagvideo liegen er dan ook niet om. “Inpakken en wegwezen,” schrijft iemand. Een ander merkt op: “Ze mag blij zijn dat ze niet op een bouwplaats staat te sjouwen.” De kritiek is fel – en soms misschien iets té fel – maar het raakt wel aan een bredere discussie: hoe kijkt de nieuwe generatie eigenlijk naar werk?

Als dit representatief is voor het arbeidsethos van Gen Z, dan lijkt die afgelegen boerderij in Zweden ineens helemaal zo gek nog niet.

Red Sebastian reageert met opgeheven hoofd na uitschakeling op het Songfestival: “Ik neem mezelf niets kwalijk”

Hoewel zijn uitschakeling in de halve finale van het Eurovisie Songfestival als een donderslag bij heldere hemel kwam, heeft Red Sebastian zich niet laten kennen. In de nacht van dinsdag op woensdag, kort na zijn optreden in de eerste halve finale in het Zwitserse Basel, stond de 26-jarige zanger uit Oostende de pers openhartig en met opgeheven hoofd te woord.

Het was een bitterzoet moment: op dezelfde dag dat hij zijn verjaardag vierde, kreeg hij te horen dat zijn song Strobe Lights niet doorging naar de finale. Ondanks de teleurstelling toonde hij zich strijdvaardig en bleef hij geloven in zijn kunnen. “Ik heb goed gezongen en goed geperformd. Ik had het niet anders willen doen,” vertelde hij aan de verzamelde Belgische pers bij aankomst in zijn hotel.

“Ik ben niet verbitterd”

Zijn eerste woorden waren veelzeggend: “Mensen vinden dat ik bestolen ben, lees ik. Ze begrijpen het ook niet. Net zoals ik.” Die opmerking weerspiegelt wat veel kijkers en fans online laten weten: verbazing en teleurstelling over het feit dat België de finale niet haalde.

Toch wil Red Sebastian niet blijven hangen in negativiteit. “Ik neem mezelf niets kwalijk,” herhaalde hij meermaals. “Natuurlijk had ik gehoopt op een finaleplek, maar ik voel dat ik heb gebracht wat ik moest brengen. Meer kon ik niet doen.”

Emoties in de green room

Toen het erop aankwam en er nog maar één finaleticket beschikbaar was, hield Red de hoop levend. “Toen er nog zes landen overbleven voor die ene plek, dacht ik: ik geef het niet op. Ik moet blijven geloven. Maar toen werd Oekraïne genoemd… Ja, dan weet je dat het over is.”

Ondanks die harde realiteit werd hij niet alleen gelaten. In de green room stroomden meteen de troostende knuffels binnen van collega-deelnemers. “Beatrice van Albanië kwam direct naar me toe. Ook Marko uit Kroatië, de mensen van Azerbeidzjan, en Claude van Nederland. Dat voelde heel warm aan. Iedereen weet wat het is om op zo’n moment te verliezen. Je voelt die solidariteit.”

Optreden met hart en ziel

De suggestie dat hij tijdens zijn optreden wat zenuwachtig leek, wuift Red resoluut weg. “Néén! Geen paniek of stress. Ik had gezonde zenuwen toen ik op het podium stapte, maar dat hoort erbij. In de repetities ging het telkens super. Ik voelde me goed, ik was in mijn element.”

Volgens hem lag het dus niet aan zijn prestatie, maar gewoon aan de onvoorspelbaarheid van het spel. “Soms weet je niet hoe dingen gaan lopen. Vandaag was daar zo’n voorbeeld van. Ik had het natuurlijk graag anders gezien. Ik had het dak van de zaal willen blazen in de finale. Maar het mocht nog niet zijn. Misschien was het gewoon te vroeg.”

Een bijzondere verjaardag

Dat alles zich net op zijn verjaardag afspeelde, maakt de situatie extra beladen. “Ik heb wel mijn verjaardag mogen vieren op een van de grootste podia ter wereld,” zei hij met een knipoog. “Wie kan dat zeggen?”

Na het persmoment – dat pas rond 1 uur ’s nachts plaatsvond – had hij nog geen grootse feestplannen. “Eerst ga ik slapen,” grapte hij. “Maar morgen is het zover. Dan heb ik nog een optreden in Eurovillage, een paar interviews, en dan laat ik me even gaan. Voor het eerst sinds september ga ik weer een glas alcohol drinken. Na twee glazen zal ik al op mijn hoofd staan, denk ik.”

Online steun: “We zijn bestolen”

Op sociale media is er ondertussen sprake van een kleine storm aan steunbetuigingen. Onder fans gonst het van de berichten dat België ten onrechte geen plek in de finale kreeg. Red Sebastian is daar dankbaar voor: “Ik zie dat het leeft online. Dat mensen vinden dat we bestolen zijn. Dat toont dat ik mensen geraakt heb. Dat doet deugd.”

Voor de zanger is het ook een bevestiging dat zijn optreden en lied indruk hebben gemaakt, zelfs al leverde het geen plek op in de eindstrijd. “Het is fijn om te voelen dat anderen het ook niet begrijpen. Dat ze het wél goed vonden. Daar haal ik kracht uit.”

Toekomstplannen: “Dit is nog maar het begin”

Red Sebastian is vastberaden om dit niet te zien als het einde, maar als het begin van iets nieuws. “Ik hoop dat dit het begin is van een heel mooi avontuur,” zei hij hoopvol. “Ik wil een mooie carrière opbouwen. En als het aan mij ligt, sta ik morgen alweer op een podium.”

Met zijn performance en uitstraling heeft hij alvast indruk gemaakt op een internationaal publiek. Zelfs zonder finaleplek lijkt de deur naar een internationale carrière op een kier te staan.

Vragen rond jurering

Hoewel Red zelf geen kritiek uit op het stemsysteem van het Songfestival, stellen sommigen zich wel vragen. Waarom viel een act als Strobe Lights, met een energiek optreden, visueel spektakel en sterke vocale prestaties, buiten de boot? Sommigen wijzen op het feit dat televoting zwaarder doorweegt in de halve finales dan de jury’s, wat artistiek complexere nummers vaak benadeelt.

Of het nu lag aan smaak, strategie of gewoon pech, het blijft voor velen moeilijk te verteren dat België er al zo vroeg uit ligt. Zeker gezien de positieve reacties tijdens de repetities en het momentum dat de inzending leek op te bouwen.

Samenvattend: een verlies, maar geen nederlaag

Red Sebastian mag dan niet door zijn naar de finale, hij heeft op het podium van het Eurovisie Songfestival laten zien dat hij klaar is voor het grotere werk. Met een performance die staat als een huis, een stevige dosis zelfvertrouwen en een integere, eerlijke houding tegenover pers en publiek, heeft hij respect geoogst.

Zijn uitschakeling is dan wel een feit, maar van een nederlaag is geen sprake. In tegendeel: zijn houding na afloop bewijst dat hij over de veerkracht beschikt die nodig is om verder te groeien in de muziekwereld. En als het aan hem ligt, was dit slechts het begin.

“Volgende keer ben ik er weer bij,” zou zomaar zijn volgende statement kunnen zijn. En heel wat fans hopen daar nu al op.