Viraal
Enorme ophef om gebeurtenis tijdens stille tocht voor Emma en Jeffrey: ”Respectloos”

Beerta in diepe r0uw: stille tocht en verontwaardiging op sociale media
Het verdriet in Beerta is nauwelijks te bevatten. Het dorp, maar ook omliggende steden en dorpen in Nederland, r0uwen om de tragische d00d van Jeffrey (10) en zijn zusje Emma (8). De stille tocht die maandagavond werd gehouden, bracht honderden mensen op de been. Maar terwijl het samenzijn werd gekenmerkt door stilte en medeleven, ontstond op sociale media tegelijkertijd flinke woede over de manier waarop sommige media verslag deden.
Een golf van verdriet
De gebeurtenis heeft het kleine dorp Beerta zwaar getroffen. Op straat hangt de vlag halfstok bij veel huizen. Het is een stil teken van verdriet en solidariteit, want iedereen in de gemeenschap is geraakt door wat er is gebeurd. Jeffrey en Emma waren bekende gezichten op hun school en in de buurt, en hun plotselinge 0verlijden heeft een diepe wond geslagen in het leven van velen.
Rond 18.30 uur begon de stille tocht. Volgens Dagblad van het Noorden waren er ongeveer vierhonderd deelnemers, en langs de route stonden nog eens tientallen mensen die wilden laten zien dat hun gedachten bij de kinderen en hun familie zijn. De stoet voerde langs de school van Jeffrey en Emma, een plek vol herinneringen en jeugdige energie die nu overschaduwd wordt door een ondraaglijk verlies.
Een ontroerende stoet van bloemen en knuffels
De stille tocht was indrukwekkend en aangrijpend. Op de r0uwauto, waarin de lichamen van Jeffrey en Emma werden vervoerd, werden massaal bloemen en knuffels neergelegd. Sommige van deze knuffels werden zelfs meegegeven in de r0uwauto, als een laatste groet en een teken van liefde van klasgenootjes en buurtkinderen.
De tocht eindigde bij de kerk, waar verschillende mensen het woord namen. Burgemeester Cora-Yfke Sikkema van de gemeente Oldambt sprak de aanwezigen toe, net als burgemeester Ben Visser van de gemeente Eemsdelta. Hun woorden waren troostend, maar ook doordrongen van het besef dat dit verdriet niet zomaar zal verdwijnen.
Hartverscheurende woorden van familieleden
Wat het meest binnenkwam, waren de woorden van de familie zelf. Halfbroer Rubertus en Josselino spraken allebei. In hun woorden klonk het rauwe verdriet door van twee jonge levens die veel te vroeg zijn geëindigd. “Het was hartverscheurend,” zegt een aanwezige. “Je zag dat iedereen die daar stond, het voelde tot in hun ziel.”
Woede en onbegrip over mediamoment
Toch was er naast het verdriet ook woede en onbegrip. Er was veel pers aanwezig om verslag te doen van de stille tocht, maar één verslaggever van het programma Nieuws van de Dag wist de woede van veel mensen op te wekken. Terwijl de stoet langzaam en in stilte langs hem trok, besloot hij mensen te gaan interviewen. Een actie die door velen als volkomen respectloos werd ervaren.
Op sociale media lieten mensen massaal hun afkeuring blijken. “Respectloos tijdens de stille tocht een interview doen terwijl de stoet langsloopt,” schreef iemand op X (voorheen Twitter). Een ander schreef: “OMG. Dat verslag bij Nieuws van de Dag over de stille tocht… Echt meer tenenkrommend kan bijna niet. Kijk dat programma voor het eerst (en meteen voor het laatst).”
De verontwaardiging bleef niet beperkt tot enkele berichten. Het werd een onderwerp van gesprek op sociale media, waarbij mensen zich afvroegen of journalisten soms niet meer aanvoelen wanneer het moment niet geschikt is voor een interview. “Er zijn momenten waarop je gewoon stil moet zijn,” schreef iemand. “Dit was zo’n moment.”
Een gemeenschap die steun zoekt
De stille tocht zelf was een krachtig gebaar van verbondenheid. Mensen kwamen samen om hun steun te betuigen aan de familie, maar ook om elkaar vast te houden in dit verdriet. “We kunnen het niet begrijpen,” zegt een buurtbewoner. “Je ziet kinderen van hun leeftijd in de stoet meelopen, met bloemen en knuffels, en dan breekt je hart.”
Voor veel ouders in Beerta en omgeving was het een moment van reflectie en angst. “Je zet je eigen kinderen ineens in een ander licht,” zegt een moeder die haar dochtertje bij de hand hield tijdens de tocht. “Het is zó oneerlijk en zó pijnlijk.”
Een oproep tot stilte en respect
Wat de verontwaardiging over het gedrag van de verslaggever nog pijnlijker maakt, is dat de stille tocht juist bedoeld was als een moment van stilte. Geen woorden, geen interviews, geen nieuwsgierigheid – alleen stilte en medeleven. “Ik snap dat media willen verslaan wat er gebeurt,” zegt een man die de tocht meemaakte. “Maar er is een tijd en een plaats voor alles. Dit was niet het moment.”
Ook op de Facebookpagina van de gemeente Oldambt werd een oproep gedaan om de familie en de nabestaanden rust en privacy te gunnen. “De familie heeft het al zwaar genoeg. Respecteer hun verdriet,” stond er te lezen.
Het verdriet zal nog lang blijven hangen
Het verlies van Jeffrey en Emma zal de gemeenschap nog lang bezighouden. In de dagen na de stille tocht blijven mensen bloemen en knuffels brengen naar de school en de kerk. Het zijn kleine gebaren, maar ze betekenen veel. “We willen laten zien dat we er voor elkaar zijn,” zegt een vader die zijn zoontje een tekening liet maken voor de familie. “Het is het minste wat we kunnen doen.”
De stille tocht was een manier om samen stil te staan bij het verdriet. Een manier om te laten zien dat Jeffrey en Emma niet vergeten worden. Maar ook een manier om als gemeenschap elkaar vast te houden en troost te vinden in verbondenheid.
Een les in menselijkheid
De ophef over de interviewende verslaggever is voor veel mensen een les in hoe belangrijk het is om stil te kunnen zijn. Om ruimte te laten voor verdriet en om niet alles meteen te willen begrijpen of uitleggen. Soms is het enige wat je kunt doen, er gewoon zijn. Zonder woorden, zonder vragen – alleen met medeleven en een luisterend hart.
“Dat is wat een stille tocht hoort te zijn,” zegt een vrouw die met haar man en twee kinderen meeliep. “Even stilstaan. Even voelen. En elkaar vasthouden. Daar kan geen interview tegenop.”
De kracht van stilte
De stille tocht in Beerta liet zien hoe krachtig stilte kan zijn. In een wereld waarin alles steeds luider wordt, was dit een moment van rust en bezinning. Een moment waarop verdriet gedeeld werd zonder woorden, maar met gebaren van liefde en medeleven. En dat is misschien wel het mooiste eerbetoon dat Jeffrey en Emma konden krijgen.
Hun namen zullen nog vaak genoemd worden in Beerta en ver daarbuiten. Maar het is vooral de herinnering aan hun lach, hun onbevangenheid en hun veel te korte leven die zal blijven nazinderen. In de stilte van de tocht klonk dat luider dan welk interview dan ook. En dat is precies wat mensen nodig hadden: een moment van stilte, om te r0uwen en om elkaar weer vast te houden.
Viraal
Suzan en Freek delen babynieuws mee: Zo lang is Suzan al zwanger

Vanmorgen deelden Suzan en Freek een persoonlijke update over hoe het nu met Freek gaat. Zoals eerder bekendgemaakt, is bij de zanger ongeneeslijke longkanker vastgesteld. Inmiddels is hij gestart met levensverlengende medicatie, en volgens het duo voelt hij zich op dit moment iets beter.
Vorige week maakten de twee op indrukwekkende wijze bekend dat Freek, pas 32 jaar oud, ernstig ziek is. De diagnose maakte diepe indruk op fans en volgers. Verschillende media, waaronder RTL Nieuws en het Algemeen Dagblad, spraken met specialisten om uitleg te geven over hoe dit op zo’n jonge leeftijd kan gebeuren.
Tussen het verdrietige nieuws door deelde het stel ook een ander, heel bijzonder moment: Suzan is zwanger van hun eerste kindje. Deze blijdschap raakte echter enigszins ondergesneeuwd door de impact van Freeks diagnose. Ze geven aan dat ze het nieuws natuurlijk liever op een vrolijkere manier hadden gedeeld – iets dat iedereen zal begrijpen.
Eerste trimester achter de rug
In hun nieuwste bericht op Instagram laten Suzan en Freek weten dat het eerste trimester inmiddels achter de rug is. Ze delen dat de echo’s er goed uitzien en dat hun baby levendig is:
“Suus is inmiddels door het eerste trimester heen (…). De echo’s zien er tot nu toe allemaal goed uit (de baby stuitert vrolijk op en neer), daar halen we nu al ons geluk uit. (…) We proberen samen positief te blijven en vooral niet te stoppen met leven.”
Ook schrijven ze over hoe belangrijk muziek op dit moment voor hen is:
“We hebben tot nu toe nog elke dag samen muziek gemaakt en dat voelt zo fijn. We zijn nog lang niet klaar!!! Dankjewel voor al jullie liefde & lichtjes.”
Hoewel een exacte uitgerekende datum niet wordt genoemd, wijst alles erop dat hun kindje eind dit jaar wordt verwacht. Ze laten ook weten dat ze al begonnen zijn met het kopen van de eerste babyspulletjes, en ze kunnen niet wachten om de babykamer in te richten.
Viraal
Suzan & Freek onthullen hoe ze achter kanker kwamen: ‘Echt bizar’

Suzan & Freek door het diepste dal: ‘We zijn nog lang niet klaar’
Een week nadat Nederland werd opgeschrikt door het emotionele nieuws dat Freek, de helft van het populaire muzikale duo Suzan & Freek, te maken heeft met een ernstige en uitgezaaide vorm van longk*nker, delen de twee een hoopvolle update. In een openhartige en ontroerende boodschap via hun sociale media vertellen ze hoe het nu met hen gaat, hoe Freek zich fysiek voelt en wat de toekomst nog in petto heeft. Hun woorden raken diep – niet alleen door de ernst van de situatie, maar ook door de liefde en de kracht die eruit spreekt.
Een onverwachte klap
Acht dagen geleden stond de wereld van Suzan en Freek plotseling stil. Na drie uitverkochte concerten in de Ziggo Dome kondigden ze abrupt aan dat ze de rest van hun geplande optredens moesten annuleren. De reden: Freek was kort daarvoor gediagnosticeerd met uitgezaaide longk*nker. De boodschap sloeg in als een bom, bij fans, collega’s en media. Niemand had dit zien aankomen.
In de dagen die volgden werden ze overspoeld door steunbetuigingen. Kaarten, bloemen, digitale knuffels en ontelbaar veel berichten stroomden binnen. En hoewel het nieuws nog altijd als onwerkelijk voelt, besloten Suzan & Freek nu, een week later, hun volgers opnieuw bij te praten.
‘Even naar de dokter’
In hun update vertellen ze hoe het allemaal begon – ogenschijnlijk onschuldig. “We gingen ‘even’ naar de dokter,” schrijft Suzan. Freek kampte al maanden met een aanhoudend hoestje. Niets verontrustends, leek het. Zoals zoveel mensen dacht hij dat het vanzelf wel over zou gaan. Maar toen het bleef aanhouden, besloot hij toch een afspraak te maken. “Een check, meer niet,” dachten ze.
Maar wat begon als een routinematig doktersbezoek, eindigde in een keiharde diagnose. Uitgebreid onderzoek bracht iets veel ernstigers aan het licht: longk*nker, en in een vergevorderd stadium. “Plotseling zat alles anders. De plannen, de toekomst, de muziek – alles kreeg een andere kleur.”
Medicatie, geen chemotherapie
Ondanks de heftige diagnose, is er ook hoop. Freek is inmiddels gestart met levensverlengende medicatie. “Gelukkig geen chemotherapie,” schrijft Suzan. De behandeling is erop gericht om de z!ekte af te remmen en, in het beste geval, voor langere tijd stabiel te houden.
En er is meer positief nieuws. Sinds Freek met de medicatie is begonnen, voelt hij zich lichamelijk beter. “Het hoestje is weg, en hij is weer wat kilo’s aangekomen,” klinkt het opgelucht. Over een tijdje volgt er een nieuwe ronde z!ekenhuisonderzoeken. Die moeten uitwijzen of de medicijnen ook daadwerkelijk het gewenste effect hebben. Als dat zo is, kan er mogelijk voor meerdere jaren stabiliteit zijn.
“We weten dat de cellen op termijn resistent worden,” schrijven ze, “maar voor nu houden we ons vast aan de verhalen van mensen die al jaren vooruit kunnen met deze medicatie. En ondertussen hopen we heel hard op een wonder.”
De kracht van samen
In hun bericht leggen Suzan & Freek de nadruk op hun band. Sinds de diagnose is hun leven volledig veranderd, maar één ding staat vast: ze gaan dit samen aan. “We proberen deze keiharde klap samen een plek te geven. En we zoeken naar een richting in deze bizarre situatie.”
De woorden ademen liefde, veerkracht en strijdlust. “We hebben besloten om samen de schouders eronder te zetten. We gaan er alles aan doen om de uitzondering te worden.” Hun update wordt afgesloten met een hartje en een biddende emoji, symbolen van hoop in een tijd waarin niets meer vanzelfsprekend is.
Zwangerschap: hun lichtpunt
Tussen al het verdriet en de onzekerheid is er ook een straal van licht: de zwangerschap. Suzan is zwanger van hun eerste kindje. En ondanks alles gaat het goed met haar en de baby. “Daar focussen we ons nu zoveel mogelijk op,” schrijven ze. “Onze allergrootste droom.”
Suzan is inmiddels het eerste trimester gepasseerd en voelt zich naar omstandigheden goed. De echo’s zijn tot nu toe positief: “De baby stuitert vrolijk op en neer,” delen ze met een glimlach. “Daar halen we nu al ons geluk uit.”
Het stel geniet zelfs van de kleine momenten: “Tijdens onze optredens lachten we vaak om de crackers en andere snacks die we op het podium hadden verstopt voor Suus, om haar cravings te stillen.” Het laat zien hoe sterk ze proberen vast te houden aan het normale leven, hoe moeilijk ook.
Positiviteit als kracht
Opvallend is de manier waarop Suzan & Freek ondanks alles blijven zoeken naar positiviteit. “We proberen vooral niet te stoppen met leven,” schrijven ze. Muziek blijft daarbij een belangrijke rol spelen. “Tot nu toe maken we elke dag nog samen muziek, en dat voelt zó fijn. We zijn nog lang niet klaar!”
Het stel vraagt hun volgers om tips voor het inrichten van de babykamer, waarmee ze duidelijk maken dat ze – ondanks de onzekerheid – naar de toekomst blijven kijken. “Kom maar door met die leuke ideeën!” Hun oproep wordt massaal beantwoord met steun, adviezen en hartverwarmende reacties.
Massale steun
De steun vanuit het publiek is overweldigend. Niet alleen fans, maar ook collega-artiesten en BN’ers lieten van zich horen. Radioshows draaien hun nummers non-stop, social media stroomt over van liefdevolle berichten, en het nummer ‘Lichtje Branden’ werd zelfs spontaan een hit. Als een soort muzikaal kaarsje voor het stel, opgezet door fans, radiomakers en vrienden.
Het tekent hoeveel Suzan & Freek voor veel mensen betekenen. Hun liedjes, vaak over liefde, verlies en hoop, krijgen in deze situatie een diepere lading. En nu het verhaal omgekeerd is – zij de troost nodig hebben – staat heel Nederland voor ze klaar.
Een intiem dagboek
De manier waarop ze hun proces delen, voelt als het lezen van een dagboek. Open, eerlijk en kwetsbaar. Het is geen gelikt persbericht, maar een menselijke oproep: dit is onze realiteit, we weten niet wat er komt, maar we gaan ervoor.
De combinatie van het slechte nieuws, hun liefde voor elkaar, de komst van hun kindje en hun doorzettingsvermogen maakt dit tot een verhaal dat mensen raakt. Niet omdat het alleen verdrietig is, maar omdat het hoop geeft. Aan iedereen die ook te maken heeft met z!ekte, verlies of angst voor de toekomst.
Dankbaarheid
Tot slot nemen Suzan & Freek uitgebreid de tijd om iedereen te bedanken. “Dankjewel voor al jullie liefde en lichtjes ❤️❤️❤️❤️❤️”, schrijven ze. Het is die stroom van positieve energie die hen zichtbaar kracht geeft.
Wat de toekomst ook brengt, het muzikale duo laat zien dat liefde, verbondenheid en hoop onmisbare brandstoffen zijn – zeker als alles op losse schroeven komt te staan. En zolang ze samen muziek kunnen maken, zolang hun kindje groeit, en zolang er mensen zijn die een lichtje voor hen laten branden, is hun verhaal nog lang niet ten einde.
Viraal
Vader brengt zijn dochtertjes van 9, 8 en 5 jaar om het leven

In de Amerikaanse staat Washington heeft zich een vreselijk drama voltrokken. Op een afgelegen locatie zijn de lichamen aangetroffen van drie jonge meisjes, van respectievelijk negen, acht en vijf jaar oud. De vader van de kinderen is hoofdverdachte, maar is sindsdien spoorloos. Dat melden RTL Nieuws en diverse Amerikaanse media.
De politie is een grootschalige klopjacht gestart op de 32-jarige Travis Decker. Hij is een getraind militair en wordt als extreem gevaarlijk beschouwd. Lokale media melden dat hij vermoedelijk zwaarbewapend is. Zowel de politie als de FBI zijn bij de zoektocht betrokken. Er worden onder meer drones en vliegtuigen ingezet om afgelegen bosgebieden uit te kammen, waar Decker zich mogelijk schuilhoudt.
Vermissing na bezoek
Afgelopen vrijdag sloeg de moeder van de kinderen alarm, nadat Decker na een afgesproken bezoek van drie uur niet terugkeerde met hun dochters. In het weekend werd intensief naar hem gezocht, evenals naar zijn witte pick-uptruck. Die werd gisteren teruggevonden nabij een camping ten westen van Leavenworth, ongeveer 110 kilometer ten oosten van Seattle.
Kort daarop werden ook de lichamen van de drie meisjes ontdekt, relatief dicht bij de plek waar het voertuig was achtergelaten.
Oproep tot hulp van burgers
De politie heeft een opsporingsbericht verspreid en roept burgers op alert te zijn en informatie te delen die kan leiden tot de aanhouding van Decker.
Vergelijkbaar drama in Nederland
Ook in Nederland voltrok zich recent een vergelijkbare tragedie. Klaas Bijl uit het Groningse Beerta nam zijn kinderen Emma (8) en Jeffrey (10) mee, waarna zij enige tijd vermist waren. Na een intensieve zoektocht werd hun auto aangetroffen in het water bij Winschoten. In het voertuig werden de lichamen van Klaas, Emma en Jeffrey gevonden. Onderzoek wees uit dat Bijl al kort na de ontvoering het water in reed.
-
Viraal4 maanden geleden
Mart Hoogkamer gesloopt door eerste nachten met baby: ´Ik kan het nu al niet meer aan´
-
Viraal11 maanden geleden
Hardnekkige gerucht blijkt tóch waar: ‘Dit heeft Marco Borsato allemaal met Maan gedaan!’
-
Viraal8 maanden geleden
Graatmagere Mark Gillis laat zien hoe dun hij nu is: ”Had niemand verwacht”
-
Viraal4 maanden geleden
Zangeres Maan laat op podium zien wat ze in huis heeft tijdens optreden. Daar kunnen de mannen wel van genieten
-
Viraal3 maanden geleden
Oma doet alsof ze doof is om ons alle te testen
-
Viraal2 maanden geleden
Kim Feenstra in tranen: ‘Ze kunnen me niet zeggen hoeveel tijd we nog hebben…’
-
Viraal4 maanden geleden
Annechien Steenhuizen plots verdwenen van tv – Speelt er meer in haar leven? Verschrikkelijke reden onthuld!
-
Viraal4 maanden geleden
Annechien Steenhuizen plots verdwenen van tv – Speelt er meer in haar leven? Verschrikkelijke reden onthuld!