Grote statushoudersgezinnen in Limburg wachten op passende woning: “Voor ons gezin is dit echt een thuis geworden” – Tagviraal
Connect with us

Viraal

Grote statushoudersgezinnen in Limburg wachten op passende woning: “Voor ons gezin is dit echt een thuis geworden”

Avatar foto

Gepubliceerd

op

In de provincie Limburg groeit de druk op gemeenten en woningcorporaties om geschikte woonruimte te vinden voor grote statushoudersgezinnen. Met name gezinnen die uit zeven of meer personen bestaan, wachten vaak jaren op een woning die ruimte en stabiliteit biedt. Op dit moment staan in Limburg nog achttien grote gezinnen op de wachtlijst voor passende huisvesting. De situatie vraagt om creatieve oplossingen en maatwerk – iets dat in Weert recent met succes werd toegepast voor het gezin Sid en Madoobe.

Het echtpaar woont inmiddels met hun vijftien kinderen in een samengevoegde woning in Weert. Deze oplossing bood lucht na een jarenlange zoektocht naar ruimte, rust en een veilige plek om het gezinsleven op te bouwen. Hun verhaal is representatief voor een groter maatschappelijk vraagstuk dat vraagt om menselijkheid, beleid en daadkracht.

Vijftien kinderen onder één dak

Qasim Sid en Dhaahin Madoobe kwamen in 2010 vanuit Somalië naar Nederland, samen met hun toen nog jonge kinderen. De eerste periode brachten ze door in een asielzoekerscentrum in Winterswijk. Daar verbleven ze anderhalf jaar, in afwachting van een permanente verblijfstatus en een woning.

Toen het gezin uiteindelijk een verblijfsvergunning kreeg, begon de zoektocht naar passende woonruimte. Een uitdaging, zeker gezien het feit dat ze een gezin vormen van zeventien personen. In veel Nederlandse gemeenten zijn standaardwoningen gebouwd op maat van een gemiddeld gezin. Een woning voor een groot gezin is zeldzaam – laat staan eentje die snel beschikbaar is.

Twee woningen samengevoegd tot één leefbare ruimte

In samenwerking met woningcorporatie Wonen Limburg en de gemeente Weert werd gezocht naar een maatoplossing. Uiteindelijk werden twee aan elkaar grenzende woningen samengevoegd tot één gezinswoning. De twee panden, elk van circa honderd vierkante meter, waren oorspronkelijk bedoeld voor woongroepen van mensen met een beperking. Maar door een aanpassing aan de indeling – onder meer het verwijderen van een scheidingsmuur – ontstond een leefbare ruimte voor het grote gezin Sid.

Qasim Sid vertelt dankbaar over de oplossing: “Toen we hier kwamen, stonden er stapelbedden in drie slaapkamers. Alles was ingericht op efficiëntie. Maar we waren vooral blij dat iedereen een dak boven het hoofd had.”

Met zeven slaapkamers, een ruime woonkamer en aangepaste keukenfaciliteiten, was het lange tijd een intens maar werkbaar huishouden. Zeker in de drukke ochtendspits, wanneer alle kinderen zich moesten klaarmaken voor school, vergde het goede samenwerking. Oudere kinderen hielpen mee, jongere kinderen leerden routines – het was een huishouden dat draaide op liefde en structuur.

Screenshot

Meer ruimte nu kinderen uit huis gaan

Inmiddels is de situatie enigszins veranderd. Vijf van de vijftien kinderen zijn de afgelopen jaren het huis uit gegaan om elders te wonen, studeren of werken. Daardoor is er meer fysieke ruimte ontstaan in huis, wat rust brengt voor de jongste kinderen.

Toch blijft het huis een plek waar familie centraal staat. Dochter Faadhumo vertelt: “We zijn nog steeds heel vaak samen. Zelfs de kinderen die uit huis zijn, komen regelmatig langs. Voor ons voelt het alsof ze nooit echt zijn weggegaan.”

Die hechte familieband maakt dat het huis in Weert veel meer is dan een praktische oplossing. Het is een thuis, een plek van herinneringen, rituelen en gezamenlijke groei. “Het is hier best wel comfortabel wonen geweest,” zegt Qasim. “Niet perfect, maar voor ons voelde het als een veilige plek.”

Creativiteit in woningaanbod voor grote gezinnen

De situatie van het gezin Sid staat niet op zichzelf. In Limburg wachten op dit moment nog achttien grote statushoudersgezinnen op een woning die past bij hun gezinsgrootte. Uit gegevens blijkt dat sinds 2020 slechts 107 grote gezinnen met succes zijn gehuisvest – vaak dankzij maatwerkoplossingen zoals het samenvoegen van woningen of het uitbreiden van bestaande panden.

Woningcorporaties zoals Wonen Limburg werken hiervoor samen met gemeenten én maken gebruik van een subsidieregeling van de rijksoverheid. Die regeling biedt financiële ondersteuning bij het realiseren van creatieve oplossingen in het woningaanbod, met name voor gezinnen die buiten het standaardprofiel vallen.

Volgens experts is het belangrijk om de menselijke kant niet uit het oog te verliezen. “Het gaat hier om gezinnen die al veel hebben meegemaakt. Een stabiele woonplek is essentieel voor integratie, scholing van kinderen en het opbouwen van een toekomst,” aldus een woordvoerder van Wonen Limburg.

Woonzekerheid onder druk

Toch blijft de toekomst onzeker. De tijdelijke samensmelting van de woningen van het gezin Sid was bedoeld als oplossing, maar niet per se als permanente situatie. Woningcorporatie Wonen Limburg overweegt inmiddels om de oorspronkelijke scheidingsmuur tussen de woningen terug te plaatsen. Dat zou betekenen dat het gezin opnieuw moet verhuizen – of zich mogelijk moet opsplitsen.

Voor de familie is dat een moeilijk vooruitzicht. “De jongste kinderen gaan hier naar school, hebben vriendjes in de buurt en voelen zich veilig,” zegt Faadhumo. “Een verhuizing zou voor hen echt ingrijpend zijn.”

De onzekerheid over hun woonsituatie maakt het lastig om vooruit te plannen. Toch blijft het gezin hoopvol. Ze vertrouwen op een oplossing waarin menselijkheid vooropstaat.

Huisvesting als sleutel tot integratie

De ervaring van het gezin Sid laat zien hoe belangrijk passende huisvesting is voor nieuwkomers. Niet alleen als basisvoorziening, maar ook als startpunt voor succesvolle integratie. Kinderen die zonder stress naar school kunnen, ouders die met rust in het hoofd kunnen meedoen aan de samenleving – het begint allemaal met een veilig thuis.

In de woorden van Qasim: “Een huis is niet alleen vier muren en een dak. Het is de plek waar je samenkomt, waar je leert, waar je je kinderen ziet opgroeien.”

De rol van gemeenten en samenleving

Gemeenten in Limburg erkennen de uitdagingen. Naast de beperkte beschikbaarheid van grote woningen, is er ook de druk om andere urgente woningzoekenden te helpen. Toch ontstaat er steeds meer bewustzijn dat gezinnen zoals dat van de familie Sid niet vergeten mogen worden.

Er worden nieuwe vormen van samenwerking verkend, waarbij gemeenten, woningcorporaties, hulporganisaties en bewoners zelf met elkaar in gesprek gaan. Er is meer aandacht voor sociale verbindingduurzame oplossingen en maatwerkbeleid.

Voor gezinnen die al langere tijd in Nederland wonen, zoals dat van Sid, is erkenning minstens zo belangrijk als ruimte. Ze willen niet ‘een uitzondering zijn’, maar deel uitmaken van een samenleving waarin iedereen gezien wordt.

Thuis is meer dan wonen

De woning in Weert is voor de familie Sid een tastbaar symbool geworden van hoop en doorzettingsvermogen. Wat begon als een tijdelijke oplossing, groeide uit tot een thuis waar liefde, verbondenheid en familie centraal staan. Ook nu vijf kinderen uit huis zijn, blijft de woning het kloppende hart van het gezin.

Wat er de komende maanden ook gebeurt – of de woning wordt behouden, of er opnieuw verhuisd moet worden – het verhaal van de familie Sid laat zien dat wonen meer is dan alleen onderdak. Het is een essentieel onderdeel van menselijke waardigheid.

Wat vind jij?
Moeten gemeenten meer ruimte creëren voor creatieve woonoplossingen voor grote gezinnen? Laat jouw mening achter in de reacties en denk mee over de toekomst van wonen in Nederland.

Viraal

Gemeente weigert opvang voor 635 asielzoekers – “We hebben geen plek”

Avatar foto

Gepubliceerd

op

Gemeente Westland verzet zich tegen 635 nieuwe asielplekken: “Ruimte ontbreekt, meer overleg nodig”

De gemeente Westland heeft in een officiële brief aan demissionair minister David van Weel laten weten dat zij geen plek ziet voor de 635 asielzoekers die het ministerie aan de gemeente heeft toegewezen.
Volgens het college van burgemeester en wethouders is het aantal niet goed onderbouwd en ontbreekt de fysieke en sociale ruimte voor zo’n grote uitbreiding.

De brief, gedateerd 18 september 2025, benadrukt dat Westland wel wil blijven samenwerken met het ministerie, maar dat er meer overleg en maatwerk nodig is voordat nieuwe aantallen worden vastgesteld.


Achtergrond: Spreidingswet en verhoging taakstelling

Het aantal van 635 opvangplekken vloeit voort uit de landelijke Spreidingswet, bedoeld om opvang gelijkmatiger over Nederland te verdelen.
Omdat sommige gemeenten eerder bezwaar maakten tegen hun taakstelling, werden de aantallen opnieuw verdeeld. Hierdoor steeg het aandeel voor Westland van 617 naar 635 plekken.

Het idee achter de wet is dat alle gemeenten bijdragen om overbelasting van bepaalde regio’s te voorkomen.
Volgens Westland houdt de berekening echter geen rekening met de inspanningen die de gemeente al heeft geleverd.


Westland voelt zich overbelast

De gemeente stelt dat ze nu al een grote bijdrage levert aan opvang en huisvesting van verschillende doelgroepen:

  • 2.075 Oekraïense vluchtelingen verblijven momenteel in de gemeente.

  • Daarnaast wonen er ruim 5.000 arbeidsmigranten, met nog eens 3.000 extra woonplekken in ontwikkeling.

  • Sinds 2022 zijn bovendien 450 statushouders versneld gehuisvest, onder meer dankzij de aankoop van een hotel als opvanglocatie.

Volgens het gemeentebestuur zorgt dit voor druk op de woningmarkt, scholen en de lokale zorgvoorzieningen.
Daarmee zou Westland zijn eerder opgelegde verplichtingen al ruimschoots zijn nagekomen.


Eigen aanbod: 140 plekken onder voorwaarden

Westland laat weten dat het zelf 140 opvangplekken haalbaar acht.
Dat aanbod blijft staan, maar wel onder duidelijke voorwaarden, zoals afspraken over:

  • extra financiële steun,

  • veiligheid in de omgeving,

  • en voorzieningen die aansluiten bij de lokale situatie.

De gemeente benadrukt dat draagvlak onder bewoners belangrijk is en denkt dat heldere afspraken hierover kunnen helpen.


Kritiek op landelijke aanpak en budget

Naast de discussie over aantallen wijst Westland op het verschil tussen landelijke ambities en beschikbare middelen.
Het kabinet wil de komende jaren het asielbudget verlagen van 9,5 miljard euro in 2025 naar 1,2 miljard euro in 2029.

Volgens Westland maakt deze bezuiniging het “bijna onmogelijk” om duurzame opvang te realiseren.
“Het rijk vraagt om structurele oplossingen, maar vermindert tegelijk het budget. Dat is niet realistisch,” aldus het college.


Rekening zonder Westland

Het gemeentebestuur stelt dat het ministerie in de huidige berekening geen rekening houdt met eerdere inspanningen.
Daardoor lijkt het alsof alle gemeenten opnieuw vanaf nul beginnen, terwijl Westland al veel heeft geïnvesteerd.

De gemeente vraagt om een correctie van de cijfers op basis van de reeds geleverde bijdrage, zodat een eerlijkere verdeling ontstaat.


Breder debat in het land

Westland staat niet alleen in zijn zorgen.
Ook andere gemeenten voeren gesprekken over de uitvoering van de Spreidingswet en vinden dat de opgelegde aantallen niet altijd passen bij hun lokale situatie.

De verdeeldheid bemoeilijkt een landelijke strategie.
Sommige provincies hebben aangegeven te willen bemiddelen om tot werkbare oplossingen te komen.


Waarschuwing van het COA

Het Centraal Orgaan opvang Asielzoekers (COA) waarschuwde eerder al dat het aantal opvangplekken landelijk tekortschiet.
Zonder extra locaties dreigt in de herfst een tekort, waardoor doorstroom naar huisvesting stokt.

Het COA dringt daarom aan op intensieve samenwerking tussen rijk en gemeenten om de opvangcapaciteit op peil te houden.


Hoe nu verder?

De bal ligt nu bij het ministerie van Asiel en Migratie.
Westland houdt vast aan de eigen grens van 140 plekken en vraagt om maatwerk en erkenning van eerdere bijdragen.

Of dit standpunt leidt tot een compromis of tot verdere onderhandelingen, is nog niet duidelijk.
Voorlopig blijft de situatie ongewis voor zowel de gemeente als haar inwoners.


Belangrijkste punten in het kort

  • Gemeente Westland weigert 635 nieuwe opvangplekken en stelt 140 plekken beschikbaar.

  • Westland vangt al 2.075 Oekraïners5.000 arbeidsmigranten en 450 statushouders op.

  • Het college vraagt om eerlijkere verdeling en meer financiële steun vanuit Den Haag.

  • Het kabinet wil het asielbudget sterk verlagen, wat volgens Westland de uitvoering bemoeilijkt.

  • Het COA waarschuwt dat er zonder samenwerking een structureel tekort aan opvangplaatsen dreigt.

  • De uiteindelijke verdeling hangt af van de beslissingen van het ministerie in de komende maanden.

Verder lezen

Viraal

Yvonne Coldeweijer opent keiharde aanval op Marco Borsato en komt met nieuwe bewijzen

Avatar foto

Gepubliceerd

op

Rechtszaak Marco Borsato zorgt voor mediastorm: scherpe uitspraken van Yvonne Coldeweijer zetten discussie op scherp

De rechtszaak rondom Marco Borsato behoort tot de meest besproken gebeurtenissen binnen de Nederlandse entertainmentwereld. Al jaren is er publieke aandacht voor de aantijgingen waarover nu eindelijk een rechter zich buigt. Terwijl de zanger zich bij de rechtbank in Utrecht moest verantwoorden, volgden journalisten, opiniemakers én het grote publiek elke ontwikkeling op de voet. Een van de luidste stemmen in die discussie is die van Yvonne Coldeweijer, de bekende roddelvlogger die zich al eerder heeft uitgesproken over diverse kwesties binnen de showbizz. Ook nu houdt zij zich niet in.

Haar uitgesproken mening over de zaak zorgt voor verhitte debatten op sociale media. Waar sommigen haar zien als iemand die misstanden durft aan te kaarten, vinden anderen haar uitlatingen te scherp of te suggestief in een periode waarin de rechter nog geen officieel oordeel heeft geveld. Het contrast tussen deze standpunten laat zien hoezeer de zaak Nederland verdeelt.


Een rechtszaak die de aandacht trekt van het hele land

Sinds de aankondiging van de zittingsdata stond Utrecht in het middelpunt van de belangstelling. De rechtbank was tijdens de zittingen volledig gevuld met media, deskundigen en geïnteresseerden. Buiten stonden mensen die hun steun wilden betuigen, of juist duidelijk wilde laten merken dat zij kritisch stonden ten opzichte van de zanger. Het laat zien hoe groot de impact van de zaak is, zowel op de entertainmentwereld als op de samenleving.

Binnen in de zaal was de spanning continu voelbaar. Volgens het team van Borsato is de zanger het slacht0ffer geworden van een sfeer waarin publieke meningen haast sneller worden gevormd dan het juridisch proces kan volgen. Zijn advocaten benadrukten dat er volgens hen geen volledig sluitend bewijs ligt en dat veel elementen van het dossier afhankelijk zijn van interpretatie.

Het 0penbaar Ministerie liet daarentegen een uitgebreid pakket aan verklaringen en gesprekken horen, waarmee zij een ander beeld schetsen. Voor hen staat de kern van de zaak niet alleen in wat er letterlijk is gezegd, maar ook in hoe bepaalde momenten worden geïnterpreteerd. Hierdoor ontpopt de rechtszaak zich tot een complexe juridische puzzel waarin verschillende partijen overtuigd zijn van hun eigen lezing.


Getuigen delen hun ervaringen: een beladen onderdeel van het proces

Tijdens de verschillende zittingen kwamen getuigen aan het woord die hun ervaringen deelden. Voor sommige van hen was dit de eerste keer dat zij zo openlijk spraken. Volgens de aanklagers was het van groot belang dat deze verhalen werden verteld om zo een compleet beeld te schetsen. De verdediging probeerde tegelijkertijd de betrouwbaarheid van die verklaringen te toetsen en wees daarbij naar eerdere uitspraken die volgens hen niet altijd met elkaar overeenkwamen.

Voor het publiek – zowel in de zaal als thuis – gaf dit deel van de zaak een dieper inzicht in hoe ingewikkeld situaties kunnen zijn waarin emoties, machtsverhoudingen en persoonlijke ervaringen samenkomen. Veel mensen merkten op dat deze zittingen lieten zien hoe moeilijk het is om één duidelijke waarheid te destilleren uit gebeurtenissen die jaren geleden plaatsvonden en waarbij herinneringen en interpretaties een grote rol spelen.


Yvonne Coldeweijer spreekt zich fel uit

In gesprekken met De Telegraaf en op haar eigen kanalen gaf Yvonne Coldeweijer opnieuw scherpe analyses. Ze zei onder andere:

“Ik zie hoe diep Marco Borsato in het hart van mensen zit, waardoor sommigen bijna niet meer naar de inhoud kijken. Wat ik hoor en zie, klinkt voor mij alsof hij is geconfronteerd met zaken die moeilijk uit te leggen zijn.”

Coldeweijer zei dat het in haar ogen opvallend was hoe ingewikkeld het gesprek was waarin de moeder van het vermeende slacht0ffer de zanger confronteerde met een dagboek. Volgens haar klonk het alsof er sprake was van iemand die niet meer wist hoe hij zich moest verhouden tot de situatie. Daarbij benadrukte ze dat haar mening losstaat van wat de rechter uiteindelijk beslist.

Hoewel veel mensen haar direct geloven, krijgt ze ook kritiek. Tegenstanders vinden dat influencers met een groot bereik voorzichtig moeten zijn met het delen van stellige conclusies zolang de rechter nog geen uitspraak heeft gedaan. Toch blijft Coldeweijer volhouden dat zij zich baseert op informatie die volgens haar niet te negeren is.


Een mediaspektakel dat zelfs professionals verrast

De manier waarop deze zaak wordt gevolgd, is volgens mediamakers uniek. Niet alleen televisieprogramma’s en kranten berichten erover; ook podcasts, YouTube-kanalen en roddelaccounts op Instagram bespreken elke zitting, elk detail en elk citaat. In talkshows worden juridische experts, psychologen en mediadeskundigen uitgenodigd om hun visie te geven.

Voor veel platforms blijkt de zaak een gegarandeerd onderwerp voor kijkcijfers en clicks. Hierdoor ontstaat een bijzondere dynamiek: de grens tussen journalistiek, entertainment en meningsvorming vervaagt.

Sommigen noemen dit een moderne vorm van publieke deelname aan rechtspraak, anderen spreken over een risicovolle trend waarin de grens tussen feiten en interpretatie steeds moeilijker te bewaken is.


De toekomst van Borsato: onzeker en vol vraagtekens

Wat de rechter ook besluit, het staat vast dat de impact op de carrière van Marco Borsato enorm is. Sinds de eerste beschuldigingen naar buiten kwamen, is hij al zes jaar niet meer actief geweest als artiest. Zijn optredens zijn stilgevallen en hij leidde een teruggetrokken bestaan buiten de publieke schijnwerpers.

Mocht hij worden vrijgesproken, dan blijft de vraag of een terugkeer in de muziekwereld überhaupt nog mogelijk is. Het vertrouwen van het publiek, de media en verschillende collega’s is verdeeld. Sommigen benadrukken dat iedereen moet worden beoordeeld op de uitspraak van de rechter; anderen vinden dat de schade te groot is, ongeacht de uitkomst.

Deze onzekerheid laat zien hoe sterk de entertainmentwereld afhankelijk is van reputatie, en hoe fragiel die reputatie kan zijn.


Een rechtszaak die een bredere discussie aanwakkert

Deze zaak gaat inmiddels over meer dan één persoon. Het gesprek dat nu in Nederland wordt gevoerd, raakt aan grotere thema’s:

  • Hoe moet de samenleving omgaan met meldingen van grensoverschrijdend gedrag?

  • Hoe groot mag de invloed van social media zijn op lopende rechtszaken?

  • Wat is de grens tussen verslaggeving en publieke veroordeling?

  • Hoe beschermen we zowel vermeende slacht0ffers als beschuldigden tegen voorbarige conclusies?

Juridische experts verwachten dat de uitspraak invloed zal hebben op toekomstige zaken. Vooral de manier waarop bewijs wordt beoordeeld en hoe verklaringen tot stand komen, wordt gezien als richtinggevend. De zaak legt daarnaast bloot dat het vertrouwen in gezaghebbende figuren niet meer vanzelfsprekend is.


Een zaak die Nederland blijft volgen

Wat de rechter op 4 december ook zal beslissen, duidelijk is dat deze zaak een blijvende indruk zal achterlaten op de Nederlandse showbizzwereld en de manier waarop ons land omgaat met kwesties rondom grensoverschrijdend gedrag.

De discussie gaat over emoties, recht, reputatie en vertrouwen — en precies daardoor blijft heel Nederland meeluisteren én meepraten.

Verder lezen

Viraal

Nieuwe Haagse twist: staat Jetten buitenspel?

Avatar foto

Gepubliceerd

op

Met 26 zetels is D66 de grootste partij in de Tweede Kamer. Toch lukt het partijleider Rob Jetten maar beperkt om het beeld van iemand te neer te zetten die echt aan het stuur staat. Terwijl de uitslag ruimte biedt voor leiderschap, lijkt de politieke werkelijkheid hem die rol nauwelijks te gunnen.

Normaal gesproken neemt de grootste partij direct na de verkiezingen het voortouw in de formatie. Twee jaar geleden zagen we dat bij Geert Wilders. Logisch zou zijn dat Jetten als fractieleider nu dezelfde positie inneemt. In theorie doet hij dat ook, maar in de praktijk is daar weinig van te merken. Hij heeft wel een duidelijke voorkeur voor een coalitie, maar krijgt die nauwelijks van de grond.

Formatie muurvast

D66 ziet het liefst een kabinet met GroenLinks/PvdA, CDA en VVD. Maar VVD-leider Dilan Yeşilgöz weigert om met GroenLinks/PvdA in één regering plaats te nemen. Omdat D66 de PVV uitsluit, is de VVD onmisbaar. In feite heeft Yeşilgöz daardoor de sleutel in handen: zolang zij GroenLinks/PvdA blokkeert, kan de formatie eindeloos voortslepen.

‘Feeks’-appjes van Wijers

Daar bovenop kwam de rel rond de gelekte appjes van informateur Hans Wijers, waarin hij Yeşilgöz in oude berichten een „feeks” noemde. Dat heeft het vertrouwen tussen VVD en D66 vermoedelijk geen goed gedaan, ook al treft Jetten persoonlijk weinig blaam. Hij probeerde de angel eruit te halen door te benadrukken dat fouten herstellen bij een nieuwe bestuurscultuur hoort. Maar opnieuw viel op: D66 reageert vooral op de gebeurtenissen, in plaats van zelf het tempo te bepalen.

Rechts aan zet

Door de verschoven machtsverhoudingen hebben rechtse partijen als PVV, BBB en JA21 meer gewicht gekregen in het debat. Voor D66 betekent dit dat samenwerking over de eigen schaduw heen onvermijdelijk is, ook op dossiers waar standpunten sterk botsen. Zonder rechtse partner is er simpelweg geen stabiele regering mogelijk. En zolang andere partijen de boel rekken, wordt de grootste partij vanzelf minder leidend, omdat zij afhankelijk is van spelers die strategisch de tijd nemen.

Cruciale weken voor Jetten

Jetten benadrukt steeds het belang van vertrouwen, transparantie en een nieuwe manier van politiek bedrijven. Maar uiteindelijk draaien de komende weken om inhoudelijke keuzes. Welke idealen van D66 blijven overeind? Waar valt wél te schuiven? En vooral: welke partijen durven zich openlijk aan D66 te verbinden?

D66 heeft de verkiezingen gewonnen, maar moet dat mandaat nu zien te verzilveren. Lukt het Jetten om zijn voorzichtige toon om te zetten in concrete stappen en echte invloed aan de formatietafel? Of blijft de partij vooral reageren op anderen, en raakt de grootste fractie toch in de rol van volger in plaats van leider?

Eén ding staat vast: de grootste zijn is niet genoeg. De vraag is of D66 die positie weet om te zetten in overtuigende macht – of dat Jetten straks noodgedwongen moet aansluiten in de rij.

Verder lezen

Trending