Jennifer sprong met haar 154 kilo zware lijf op haar 10-jarige pleegzoon om hem dan te straffen – Tagviraal
Connect with us

Viraal

Jennifer sprong met haar 154 kilo zware lijf op haar 10-jarige pleegzoon om hem dan te straffen

Avatar foto

Gepubliceerd

op

Dakota Levi Stevens was een gewone tienjarige jongen met een levendige fantasie. Hij hield van Lego, Pokémon en Minecraft, maar hij trok ook graag de natuur in om kikkers te vangen. Op school deed hij het goed en zijn juf was dol op hem. Toch was Levi anders dan andere kinderen: op vijfjarige leeftijd werd hij uit huis geplaatst omdat zijn ouders, beiden verslaafd, niet in staat waren voor hem te zorgen.

Na de dood van zijn vader, eveneens Dakota genaamd, werd zijn zusje Nora geadopteerd door een liefdevol gezin. Levi had minder geluk. Hij kampte met gedragsproblemen en werd van het ene pleeggezin naar het andere doorgeschoven. In april 2024 belandde hij bij de Wilsons in Valparaiso, Indiana. Op papier leek het perfect: Robert Wilson, een schooldirecteur, en zijn vrouw Jennifer woonden in een keurige buurt en hadden al drie pleegkinderen geadopteerd.

Een fatale dag

Toch liep het binnen drie weken volledig mis. Op 25 april kwam er een noodoproep binnen over een ‘medische situatie’ bij de Wilsons. Agenten troffen Levi roerloos aan op de oprit, zonder ademhaling of hartslag. Zijn lichaam vertoonde duidelijke sporen van geweld. Ondanks een traumavlucht naar een gespecialiseerd ziekenhuis, overleed Levi drie dagen later.

Uit de autopsie bleek dat hij zwaar hersenletsel had en inwendige schade aan longen en lever. De doodsoorzaak: mechanische asfyxie — in simpele woorden: verstikking.

De verklaring van Jennifer

Volgens Jennifer Wilson rende Levi weg van huis na een standje over een NERF-speelgoedpistool. Toen ze hem vond, was hij in gesprek met een buurvrouw. Jennifer sommeerde hem in de auto te stappen en negeerde het protest van de buurvrouw. Bij thuiskomst wilde Levi opnieuw wegrennen. Jennifer, vier keer zwaarder dan Levi, sprong op zijn rug en bleef minutenlang op hem zitten om hem ‘onder controle’ te houden. Pas toen ze merkte dat hij niet meer bewoog, belde ze 911. Ze dacht eerst nog dat hij ‘de clown uithing’.

Beelden van een deurbelcamera bevestigen het: Levi schreeuwt het eerst uit van de pijn, spartelt, en blijft dan bijna zeven minuten roerloos liggen onder Jennifer.

Vragen en verdriet

Een buurvrouw verklaarde dat Levi haar had gesmeekt hem te adopteren omdat hij werd geslagen. Of dit uit angst of fantasie kwam, is niet duidelijk. Wat vaststaat: de beelden en het sectierapport laten weinig ruimte voor twijfel. De Raad voor de Kinderbescherming reageerde geschokt en trok de licentie van de Wilsons in.

Voor Levi’s nabestaanden, verenigd onder de naam ‘Dakota’s Army’, was het een bittere pil. Oom Hayden Hetzel, die Levi tussen 2019 en 2021 opving, mocht hem niet adopteren — de Kinderbescherming gaf de voorkeur aan een jeugdkliniek, gevolgd door plaatsing bij de Wilsons. Op Facebook schreef Hayden: “Het systeem heeft je in de steek gelaten, mijn zoon. Ik hoop dat je nu danst en zingt en alle kipnuggets eet die je wilt.”

De rechtszaak

Jennifer werd pas maanden later gearresteerd, na een korte vlucht naar Michigan. De aanklacht: ‘reckless homicide’, een relatief lichte aanklacht die in Indiana maximaal zes jaar cel oplevert. Jennifer pleitte uiteindelijk schuldig. De aanklagers vroegen vijf jaar: twee jaar gevangenisstraf, twee jaar huisarrest, één jaar voorwaardelijk.

Tijdens de zitting op 17 januari sprak de familie, waaronder tante Ana, geëmotioneerd over de machteloosheid en het verdriet. Jennifer las snikkend een verklaring voor waarin ze zei geen vergiffenis te verwachten, maar haar spijt betuigde.

Rechter Michael Bergerson toonde weinig medelijden. “Deze rechtbank zal die jongen niet negeren zoals u dat heeft gedaan,” zei hij. Hij legde de maximale straf op: zes jaar, waarvan één jaar voorwaardelijk. Jennifer kan in 2028 vrijkomen.

Een gebroken systeem

Op sociale media klinkt frustratie. “Een tik op de vingers voor moord,” schrijft iemand. Toch overheerst ook berusting. “Er is geen straf die Levi terugbrengt,” zegt tante Ana.

Feiten op een rij

In 2022 werden in Indiana 553 mensen vermoord — dat komt neer op ongeveer acht moorden per 100.000 inwoners. Daarmee ligt de moordratio boven het Amerikaanse gemiddelde, maar nog net onder die van buurstaten zoals Illinois en Michigan.

Viraal

Mariska Bauer beleeft loodzware tijden: ´Logistieke nachtmerrie met zware paniekaanvallen´

Avatar foto

Gepubliceerd

op

Mariska Bauer raakt gevoelige snaar met nostalgische vakantiefoto: “Toen was alles simpeler”

Met één enkele foto op Instagram weet Mariska Bauer opnieuw duizenden volgers te raken. Geen glitter, geen filters, geen perfecte poses — maar een puur moment uit een ander tijdperk. De foto toont een jonge moeder met haar kleine kinderen, lachend aan zee tijdens een onbezorgde vakantie.

“Eén foto, geen filters, geen 64 variaties met nét een andere pose. Gewoon klik, klaar,” schrijft Mariska erbij.

Het beeld, en vooral haar boodschap, roepen iets op dat veel mensen herkennen: de eenvoud van vroeger, toen vakanties nog draaiden om samenzijn in plaats van planning, wifi en social media.


Een blik terug in de tijd

De foto die Mariska deelt, lijkt op het eerste gezicht gewoon een familiekiekje. Maar wie goed kijkt, ziet een jonge moeder vol liefde, met drie jongetjes die nog net in het zand passen. Een tijd waarin alles wat trager ging, en geluk vooral bestond uit samen ijsjes eten en zandkastelen bouwen.

“De jongens waren toen nog klein,” schrijft ze met een vleugje weemoed. “We hadden niks nodig. Geen wifi, geen schema, alleen elkaar.”

Vandaag de dag ziet het leven van de Bauers er anders uit. Met vijf mannen in huis – haar echtgenoot Frans Bauer en hun vier zoons – is het gezin uitgegroeid tot een levendige, rumoerige eenheid waarin stilte een zeldzaam goed is.


Van zen naar survival

De vergelijking tussen toen en nu laat Mariska niet onbenoemd. Waar de vakanties vroeger “zen” waren, noemt ze die nu met een glimlach “een logistieke operatie met lichte paniekaanvallen”.

“Ik run tegenwoordig meer een cateringbedrijf dan een gezin,” grapt ze. “De jongens eten alsof ze op trainingskamp zijn, nemen koffers mee alsof ze gaan emigreren, en als er geen wifi is, heb je binnen tien minuten een gezinscrisis.”

Met haar typische gevoel voor humor weet Mariska een herkenbaar beeld te schetsen van het moderne gezinsleven. De ene helft van het gezin zoekt rust, terwijl de andere helft zijn oplader kwijt is. En toch — tussen al die chaos door — klinkt in haar woorden vooral liefde en dankbaarheid.


De drukte van nu, de rust van toen

Mariska beschrijft haar vakanties van vroeger als eenvoudiger, maar zeker niet minder waardevol. Er waren geen dure gadgets, geen constante stroom aan foto’s en video’s — alleen momenten die vanzelf in het geheugen gegrift bleven.

“Toen hadden we geen 64 foto’s met verschillende filters,” schrijft ze. “Gewoon klik, klaar. En toch was dat vaak de mooiste foto van allemaal.”

Het contrast met nu is groot. Tegenwoordig draait een gezinsvakantie vaak om plannen, inpakken, schema’s en digitale afleiding. Maar Mariska benadrukt dat ook in die hectiek iets moois schuilt.

“Een vakantie is tegenwoordig een militaire missie,” zegt ze lachend. “Maar als iedereen ’s avonds weer samen aan tafel zit, besef ik dat dat het echte geluk is.”


Liefde in de chaos

Wat haar bericht zo bijzonder maakt, is dat Mariska niet klaagt — ze viert juist het moederschap in al zijn vormen. Ze noemt de drukte “een teken dat het leven vol is”, en dat is iets waar veel ouders zich in herkennen.

“Ik zou het voor geen goud willen missen,” schrijft ze. “Hoe druk, rommelig of vermoeiend het soms ook is — dit is mijn leven, en dat is goed zo.”

Ze vertelt dat haar zoons inmiddels hun eigen levens leiden, maar dat het huis nog steeds nooit stil is. “Er is altijd wel iemand die zijn sleutels kwijt is of roept dat het eten klaar is terwijl ik nog moet koken,” lacht ze.

De liefde tussen de gezinsleden spat van haar woorden af. En dat is precies wat haar volgers zo aanspreekt: echtheid.


Reacties vol herkenning

Onder de foto stromen de reacties binnen. Honderden ouders schrijven dat ze precies begrijpen wat Mariska bedoelt.

“Zo herkenbaar,” schrijft een moeder. “Vroeger had je één wegwerpcamera en daar stond je hele vakantie op. En nu maak je 500 foto’s en vergeet je te genieten.”

Een andere volger vult aan:

“Dankjewel Mariska, dat je laat zien dat niet alles perfect hoeft te zijn. Soms is één echte foto meer waard dan honderd gestileerde beelden.”

De post van Mariska lijkt voor velen een klein rustmoment in de digitale drukte. Een herinnering aan hoe het ooit was — en misschien ook een stille oproep om het weer een beetje zo te maken.


De kracht van nostalgie

Het succes van haar bericht zit niet alleen in de foto zelf, maar in wat die symboliseert: een verlangen naar eenvoud. In een wereld waarin alles sneller, mooier en drukker moet, herinnert Mariska haar volgers eraan dat de mooiste momenten vaak ontstaan wanneer je niets probeert vast te leggen.

“De tijd gaat zo snel,” schrijft ze. “Voor je het weet, zijn ze groot en nemen ze zelf hun koffers mee. Dan kijk je terug en denk je: wat waren we toen gelukkig, zonder dat we het doorhadden.”

Met die woorden raakt ze een universeel gevoel — het besef dat tijd vluchtig is, maar herinneringen blijven.


Een moeder die durft te delen

Wat Mariska’s verhaal extra krachtig maakt, is haar eerlijkheid. Ze kiest er niet voor om alleen de perfecte kanten van haar leven te tonen, maar deelt ook de rommel, de stress en de zelfspot.

Die openheid maakt haar populair bij een breed publiek. Ze is niet alleen de vrouw van Frans Bauer, maar vooral een moeder die — net als iedereen — probeert de balans te vinden tussen liefde, drukte en tijd voor zichzelf.

“Ik doe mijn best,” zegt ze in een van haar reacties. “En soms is dat genoeg.”


Een ode aan het moederschap

Hoewel de post vol humor en nostalgie zit, is de onderliggende boodschap liefdevol en diep. Mariska gebruikt haar foto niet om te klagen, maar om te koesteren. Ze wil laten zien dat de kleine dingen — een lach, een zandkasteel, een simpele klik op een camera — de momenten zijn die het leven betekenis geven.

“Het is geen klaagzang,” schrijft ze. “Het is een ode aan vroeger én aan nu. Aan het leven zoals het is.”

In haar woorden schuilt een les waar velen iets mee kunnen: geluk zit niet in perfectie, maar in herinneringen.


Een warme boodschap aan het einde van het jaar

Het bericht van Mariska komt op een moment waarop veel mensen terugblikken op het jaar. In een tijd waarin sociale media vaak draaien om hoogglansbeelden, kiest zij juist voor eenvoud en oprechtheid.

En dat blijkt aan te slaan. Haar volgers prijzen haar voor haar authenticiteit en bedanken haar voor de herinnering om af en toe even stil te staan.

“Dankjewel, Mariska,” schrijft iemand. “Door jouw woorden keek ik vandaag ook weer even naar oude foto’s. En ik voelde hetzelfde.”


Conclusie: De foto die meer zegt dan duizend woorden

Met één enkele foto heeft Mariska Bauer een snaar geraakt bij duizenden mensen. Ze herinnert haar volgers eraan dat geluk niet schuilt in filters of perfectie, maar in de momenten die ons mens maken.

De moeder van vier deelt niet zomaar een foto — ze deelt een gevoel. Een gevoel van liefde, tijd, groei en herinnering.

Of, zoals ze het zelf zo mooi zegt:

“De tijd verandert, maar de liefde blijft.”

Verder lezen

Viraal

Gorilla’s in dierentuin geven bezoekers even lesje over de koetjes en de kalfjes

Avatar foto

Gepubliceerd

op

Ouders keken met verbazing toe toen gorilla’s in de dierentuin hun kinderen onbedoeld een lesje biologie gaven.

De gorilla’s, bezig met hun gebruikelijke fysieke activiteiten, waren totaal niet bezorgd om hun menselijke toeschouwers, inclusief een jonge gorilla die de actie van achter de imposante zilverrug nauwlettend in de gaten hield.

“Ik weet niet of je het wist, maar zo worden baby’s gemaakt,” merkte een vrouw op tegen een kind. Lees verder voor meer details over dit komische voorval in de dierentuin!

Wanneer je een mannetjes- en vrouwtjesgorilla bij elkaar plaatst, is de kans groot dat ze zich vermaken.

 

 

En wanneer je een mannetjes- en vrouwtjesgorilla samen in een dierentuin zet, is de kans groot dat ze de aandacht trekken terwijl ze zich vermaken.

Dit bleek het geval toen een groep toeschouwers keek naar een grote zilverrug die aan het flirten was met een veel kleiner vrouwtje.

“Klein ding,” merkte een van de aanwezigen op over het vrouwtje.

Na een korte omweg rond een steunpilaar gaf het vrouwtje toe aan zijn avances en werd ze van achteren benaderd door het mannetje.

“Oké, nee, nee, nee! Ik heb genoeg gezien,” verzuchtte een kind, dat zich snel bewust werd van wat er achter het glas gebeurde.

“Hebben ze…?” begon een ander, “Oh mijn God, ik heb zoiets nog nooit in het echt gezien.”

Enkele seconden nadat de grote aap met zijn imposante heupen begon te bewegen, kwam een nieuwsgierige jonge gorilla eerst van een afstandje kijken en kwam vervolgens dichterbij voor een betere blik.

“Het jong komt kijken,” merkte een vrouw op. “Hij kijkt toe wat er gebeurt!”

Op de achtergrond was een jonge stem te horen die “Oh nee” zei.

De vrouw legde vervolgens uit aan een metgezel: “Ik weet niet of je het wist, maar zo worden baby’s gemaakt.” Het kind antwoordde: “Ik weet het…”

Snacktijd
De jonge gorilla reikte uit en legde zijn hand op de rug van het mannetje, terwijl deze doorging met de activiteit.

Nadat hij zijn tenen had gekruld, trok de grote aap zich terug en liep weg, terwijl de jonge gorilla naar het vermoeide vrouwtje keek, dat langzaam opstond van de grond.

Terwijl de jonge gorilla de paal beklom waar het flirten begon, pakte het vrouwtje iets van de grond en stopte het in haar mond.

“Ze kan niet meer lopen,” grinnikte de vrouw terwijl het vrouwtje rustig haar weg vervolgde naar een schuilplaats in het verblijf.

‘Ze wilde knuffelen’
Online kijkers hadden veel te zeggen over dit onverwachte educatieve moment in de dierentuin, waarvan de meesten het hilarisch vonden.

Een internetgebruiker schreef: “Dat kleintje kwam kijken… Tikte op zijn rug, ja, dat is het!”

Een ander grapte over het gesprek achter de camera: “Moeder: Zo word je gemaakt. Kind: Ja, ik weet het.”

Een derde zei: “De grote jongen stond gewoon op en liep weg toen hij klaar was. Je kon zien dat ze wilde knuffelen,” terwijl een vierde opmerkte: “De manier waarop hij zijn voet optilt en met zijn tenen wiebelt, haha.”

Ondertussen waardeerde een fan de kans om wilde dieren in hun natuurlijke gedrag te zien: “Het is fascinerend om dieren die zo nauw verwant zijn aan mensen dit zo openlijk te zien doen. Het is een natuurlijk onderdeel van het leven en het maakt ze niet uit wie het ziet. Wij zijn de rare.”

Wat zou jij doen als je dit in de dierentuin zou zien gebeuren? Deel je gedachten met ons en deel dit verhaal, zodat we kunnen horen wat anderen te zeggen hebben!

Verder lezen

Viraal

Vreselijk nieuws: Zo lang heeft Freek Rikkerink (32) nog te leven

Avatar foto

Gepubliceerd

op

Zware klap voor Suzan & Freek: Freek Rikkerink ongeneeslijk z!ek, nog enkele maanden te leven

Het nieuws kwam als een mokerslag: Freek Rikkerink (32), de helft van het populaire Nederlandse zangduo Suzan & Freek, heeft uitgezaaide longk*nker. Dinsdagmiddag maakten ze dit verdrietige nieuws bekend op Instagram. Voor Freek is er geen kans meer op genezing. Volgens artsen heeft hij nog maar enkele maanden te leven.

“We zijn compleet verslagen. We zijn al 18 jaar onafscheidelijk en hebben samen nog zo veel moois om voor te leven,” schrijven Suzan en Freek bij een ontroerende foto waarop ze elkaars handen vasthouden.

Een onafscheidelijk duo

Suzan Stortelder (32) en Freek Rikkerink (32) leerden elkaar kennen op de middelbare school. Sindsdien zijn ze niet meer uit elkaars leven weg te denken. Hun vriendschap groeide uit tot liefde, en in 2023 stapten ze in het geheim in het huwelijksbootje. Hun muzikale samenwerking begon met covers op sociale media, en al snel volgde een bloeiende carrière als duo.

Suzan en Freek scoorden de afgelopen jaren grote hits zoals GoudAls het avond is en Batterij. Hun bekendheid en populariteit namen een enorme vlucht nadat hun versie van Don’t Let Me Down van The Chainsmokers in 2016 viraal ging. In 2022 stonden ze zelfs voor het eerst in een uitverkocht Ziggo Dome – een mijlpaal die ze samen beleefden.

Een kindje op komst: hoop en pijn door elkaar

Naast dit hartverscheurende nieuws over Freeks z!ekte, is er ook een lichtpuntje: Suzan en Freek verwachten hun eerste kindje. Suzan is aan het eind van dit jaar uitgerekend. “We gaan nog zo lang mogelijk genieten van de tijd die ons samen gegund is, ook al weten we niet hoe lang dat zal zijn,” schrijven ze.

Voor het stel is dit kindje een sprankje hoop in een tijd die verder in het teken staat van verdriet en afscheid. Bekenden van Suzan en Freek vertellen dat ze vastbesloten zijn om samen van deze bijzondere tijd te genieten, ondanks de grote zorgen en onzekerheden.

Een paar maanden te leven

De artsen hebben Freek en Suzan laten weten dat Freek nog maar enkele maanden te leven heeft. Het is een boodschap die inslaat als een bom. Zo’n korte tijd om afscheid te nemen, terwijl er nog zoveel is om voor te leven. Het stel heeft ervoor gekozen om alle optredens en andere professionele activiteiten per direct neer te leggen. Hun focus ligt nu volledig op elkaar en hun ongeboren kindje.

“We willen vragen om rust en privacy voor ons en onze families en vrienden in deze moeilijke tijd,” schrijven ze op hun Instagrampagina. Het bericht is een stille smeekbede om hen in deze zware periode met rust te laten.

Reacties vol medeleven

Het nieuws van Freeks z!ekte raakt vele mensen diep. Onder hun bericht op Instagram stromen de reacties van collega’s, vrienden en fans binnen. “Wat verschrikkelijk… Ik wens jullie alle kracht en liefde om samen en met de mensen om jullie heen hier doorheen te komen,” schrijft Ilse DeLange. Ook Guus Meeuwis deelt zijn medeleven: “Wat een onbeschrijflijk verschrikkelijk nieuws. Heel veel sterkte en alle liefde voor jullie samen.”

De reacties zijn hartverwarmend en laten zien hoeveel Suzan en Freek voor mensen betekenen. Hun muziek heeft velen geraakt, en nu willen diezelfde mensen iets terugdoen: een woord van steun, een teken van verbondenheid.

Van middelbare school tot Ziggo Dome

Het verhaal van Suzan en Freek is er een van liefde en doorzettingsvermogen. Van middelbare schoolliefde tot uitverkochte zalen: samen hebben ze een indrukwekkende reis gemaakt. In 2016 maakten ze wekelijks covers van bekende liedjes, waarmee ze een grote online fanbase opbouwden. Al snel volgden eigen nummers en grote hits.

In 2022 bereikten ze een hoogtepunt met een reeks optredens in de Ziggo Dome. Een plek waar dromen uitkomen – en waar Suzan en Freek bewezen dat ze tot de absolute top van de Nederlandse muziek behoren.

Ironisch genoeg stond er voor dit weekend nog een reeks van drie concerten in de Ziggo Dome gepland. Die concerten worden nu allemaal geannuleerd, want Suzan en Freek kiezen ervoor om alle tijd en energie aan elkaar te besteden.

Een bijzonder huwelijk

In december 2023 trouwden Suzan en Freek in het geheim. Het werd een weekend vol liefde en dierbare momenten. “Alleen maar liefde, heerlijk tafelen, janken om de speeches en gedanst tot we niet meer konden, en dat alles met de allerliefste vrienden en familie om ons heen,” schreven ze toen. Het huwelijk was het bewijs van hun diepe band en de warme kring van dierbaren die hen omringt.

In een eerder interview vertelde Freek hoe de muziek hen juist nog dichter bij elkaar bracht. “Het voelt alsof heel veel mensen op ons zijn afgekomen en dat wij als reactie daarop dichter bij elkaar zijn gaan staan,” zei hij in 2021. Suzan vulde dat aan: “Door de muziek zijn we juist nog meer een team geworden, het is alleen maar beter geworden.”

De kracht van liefde en muziek

Voor Suzan en Freek is dit nu een tijd om alle liefde die ze voor elkaar voelen, te koesteren. Het kindje dat onderweg is, geeft hun dagen extra betekenis en een reden om te blijven hopen. In de stilte van hun huis, ver weg van het rumoer van uitverkochte zalen en hits, vinden ze elkaar opnieuw.

Hun muziek zal voor altijd blijven bestaan, als herinnering aan de kracht van liefde en de schoonheid van samen door het leven gaan. Voor hun fans, vrienden en familie is het nu vooral belangrijk om hen de ruimte te geven om dit proces op hun eigen manier te beleven.

Een oproep tot rust en begrip

De boodschap van Suzan en Freek is duidelijk: rust en privacy zijn nu het allerbelangrijkst. Ze willen nog zoveel mogelijk mooie momenten delen met elkaar en met het kindje dat onderweg is. De komende maanden zijn kostbaar en breekbaar – een tijd waarin elke seconde telt.

Voor iedereen die geraakt is door hun muziek en hun verhaal, is dit het moment om stil te staan en respect te tonen. Een moment om woorden van liefde te sturen, maar ook om te beseffen dat er nu weinig belangrijker is dan rust en ruimte voor deze twee mensen die zoveel harten hebben geraakt.

Een onzekere toekomst

Wat de komende maanden precies zullen brengen, weet niemand. Maar één ding is zeker: Suzan en Freek zullen ze samen doorbrengen, met hun kindje in hun hart en de wetenschap dat hun liefde alles overstijgt.

We wensen Suzan, Freek en hun dierbaren alle kracht, liefde en warmte toe. Voor nu. Voor altijd. Want hun verhaal is een herinnering aan wat echt telt: de mensen die je liefhebt en de momenten die je samen deelt.

Verder lezen

Trending